Tokyo | Hiroshima | Seoul
From: May 26, 2024
To: Jun 14, 2024
Distance: 20 407 km
Steps: 46
Schiphol (スキポール)
May 27, 2024
Europe/Amsterdam
17°C partly-cloudy-day
17°C partly-cloudy-day
Soms heb je van die ochtenden dat je wakker wordt en meteen weet waar je zin in hebt voor avondeten. Vandaag was zo’n ochtend en ik werd wakker met enorme trek in Japanse Curry. Maar dat is bijna nergens te krijgen en smaakt lang niet zo goed als in Japan 🇯🇵.
Komt dus mooi uit dat ik voor vandaag de KLM KL861 naar Tokyo had geboekt. Of die zin in Japanse Curry daarmee te maken had laat ik in het midden. Maar kan het niet 100% uitsluiten.
Alle benodigdheden in de rugzak gestopt, over die rugzak later meer, en gelukkig woon ik in het centrum van Eindhoven. Dus op loopafstand van Eindhoven Centraal Station.
Bijna een delirium bij het zien van de prijs van één enkele reis Schiphol. Maar als troost is het een rechtstreekse verbinding.
Op Schiphol hebben ze al een tijdje van die bagage automaten en omdat ik ruimbagage had geboekt dacht ik net zoals de vorige keren mijn rugzak daar netjes in af te geven.
Helaas pindakaas. Dat mag dus niet meer en ik werd doorverwezen naar de handmatige balie. Dat duurt dus even omdat er altijd een paar voor je in de rij staan die het niet lijken te begrijpen 😤.
Blijkt dat een rugzak dus niet eens meer met de band mee mag en moest hem uiteigenlijk afgeven bij special luggage. Ondertussen al wel de kleine tas met handbagage uit de rugzak gehaald dus veel volume had hij niet meer.
De medewerker daar stond me aan te kijken van wat is dit voor halfgevuld ding. En ik dacht bij mezelf; wacht maar tot de retourvlucht 😎
Verdere security enz duurde op zijn Schiphols dus goed dat ik ruim op tijd ben vandaag.
Net kwam er een gatechange naar E21-D door. Dat is een gate waar bussen naar de vliegtuigen vertrekken. Als het goed is vlieg ik vandaag met een 787 Dreamliner, maar gezien het aantal reizigers om me heen en de gatechange heb ik het vermoeden dat het geen drukke vlucht is vandaag.
Boarding is begonnen. Straks even 13 uur turbulentie ontwijken en volgende stap Tokyo.
Komt dus mooi uit dat ik voor vandaag de KLM KL861 naar Tokyo had geboekt. Of die zin in Japanse Curry daarmee te maken had laat ik in het midden. Maar kan het niet 100% uitsluiten.
Alle benodigdheden in de rugzak gestopt, over die rugzak later meer, en gelukkig woon ik in het centrum van Eindhoven. Dus op loopafstand van Eindhoven Centraal Station.
Bijna een delirium bij het zien van de prijs van één enkele reis Schiphol. Maar als troost is het een rechtstreekse verbinding.
Op Schiphol hebben ze al een tijdje van die bagage automaten en omdat ik ruimbagage had geboekt dacht ik net zoals de vorige keren mijn rugzak daar netjes in af te geven.
Helaas pindakaas. Dat mag dus niet meer en ik werd doorverwezen naar de handmatige balie. Dat duurt dus even omdat er altijd een paar voor je in de rij staan die het niet lijken te begrijpen 😤.
Blijkt dat een rugzak dus niet eens meer met de band mee mag en moest hem uiteigenlijk afgeven bij special luggage. Ondertussen al wel de kleine tas met handbagage uit de rugzak gehaald dus veel volume had hij niet meer.
De medewerker daar stond me aan te kijken van wat is dit voor halfgevuld ding. En ik dacht bij mezelf; wacht maar tot de retourvlucht 😎
Verdere security enz duurde op zijn Schiphols dus goed dat ik ruim op tijd ben vandaag.
Net kwam er een gatechange naar E21-D door. Dat is een gate waar bussen naar de vliegtuigen vertrekken. Als het goed is vlieg ik vandaag met een 787 Dreamliner, maar gezien het aantal reizigers om me heen en de gatechange heb ik het vermoeden dat het geen drukke vlucht is vandaag.
Boarding is begonnen. Straks even 13 uur turbulentie ontwijken en volgende stap Tokyo.
Narita (成田)
May 28, 2024
Asia/Tokyo
26°C rain
26°C rain
Gisteren eigenlijk vertrokken na een uur vertraging. Reden: Ze kregen de trap bij het vliegtuig niet ingeklapt en weggereden.
Ik heb geen haast gelukkig. Het is mijn derde bezoek aan Tokyo 🇯🇵 alweer en heb niet echt iets gepland voor dit gedeelte van de reis. Al de bezienswaardigheden en tourist traps heb ik de vorige twee keer al gehad.
Nu vrolijk in de rij op Narita AirPort. Heb een QR code voor customs en immigration dus hopen dat het zo vlot gaat.
Ik heb geen haast gelukkig. Het is mijn derde bezoek aan Tokyo 🇯🇵 alweer en heb niet echt iets gepland voor dit gedeelte van de reis. Al de bezienswaardigheden en tourist traps heb ik de vorige twee keer al gehad.
Nu vrolijk in de rij op Narita AirPort. Heb een QR code voor customs en immigration dus hopen dat het zo vlot gaat.
Chiyoda (千代田)
May 28, 2024
Asia/Tokyo
25°C rain
25°C rain
Verdere verloop van de reis ging voorspoedig. Is allemaal bekende koek natuurlijk.
Gaat stiekem best wel wat tijd inzitten om door de grenscontrole te komen, even pinnen…. *¥+£#🤬 vergeten om ING op wereldwijd te zetten. Simkaart kopen met de creditcard zodat je internet hebt en dan alsnog via de App wereldwijd aanzetten bij ING.
Daarna even de juiste borden volgen. Blauw Skyliner is makkelijk te lezen maar die gaat naar Ueno. Paars 'poppetje met links een speer' naast 'strijkbout op strijkplank' (横浜) is Yokohama dus die is het ook niet.
Even doorlopen naar de Narita Express. Een kaartje voor deze trein geeft je recht op een vaste plek aan boord. Die trein is wel een stuk luxer dan onze NS maar goed. Na een tijdje kom je vanzelf in stedelijk gebied en de Tokyo Skytree aan je rechterkant betekent dat je in Tokyo bent.
Normaal doe ik veel met de metro maar aangezien ik alle tijd heb (Kan toch pas om 15:00 inchecken) besloten om de 3km van Tōkyō Station naar het hotel maar te lopen.
Zo zie je nog eens wat en kun je even bij de buren gluren. Die hebben een aardige vijver rond de toko maar dat zal wel nodig zijn als Keizerlijke familie zijnde.
Tōkyō Station schijnt trouwens geïnspireerd te zijn door Amsterdam Centraal.
Heb hetzelfde Hotel geboekt als 5 jaar geleden. Had geen zin om iets nieuws te proberen. Deze boer kent dit hotel, is prima en locatie locatie ++.
Nu eerst even bijkomen en een verfrissende douche. Had een heel schema van tevoren om te slapen in het vliegtuig. Helaas zaten er twee stellen in de buurt met kinderen en die hebben 13 uur lang de voorselectie, voorrondes, kwart semi en hele finale van Eurovisie Peutereditie lopen janken. En toen we dachten dat het toch echt wel over was volgde er nog een afterparty.
Ik heb nog overwogen om diskwalificatie uit te lokken door ze tegen afspraken in te filmen maar er rust terecht een stigma op het filmen van vreemde kinderen.
Dus dat plan maar verder gelaten voor wat het was. We hebben het collectief gehouden bij om toerbeurt vuil naar de ouders te kijken. Dat ging even vrij goed tot die muts op 38C te lang op het toilet bleef plakken en haar beurt miste. Dat hadden we achteraf aan haar stomme pofbroek ook kunnen inschatten, maar dat is achteraf natuurlijk. We hebben het schema daarna nooit meer goed gekregen want van de vlucht was nog naar 12 uur over en dat is te kort om even met de groep lekker door te polderen over dit onderwerp.
Of 38C en de rest het ook zo beleefd hebben betwijfel ik achteraf, maar als deze vlucht ooit verfilmd wordt, dan is dit het verhaal waar mijn buurman/lotgenoot en ik bij blijven.
Het is hier nu 16:15. Probeer even dapper vol te houden en ga er zo nog even op uit. Hopen dat de jet lag daarmee te managen valt.
Gaat stiekem best wel wat tijd inzitten om door de grenscontrole te komen, even pinnen…. *¥+£#🤬 vergeten om ING op wereldwijd te zetten. Simkaart kopen met de creditcard zodat je internet hebt en dan alsnog via de App wereldwijd aanzetten bij ING.
Daarna even de juiste borden volgen. Blauw Skyliner is makkelijk te lezen maar die gaat naar Ueno. Paars 'poppetje met links een speer' naast 'strijkbout op strijkplank' (横浜) is Yokohama dus die is het ook niet.
Even doorlopen naar de Narita Express. Een kaartje voor deze trein geeft je recht op een vaste plek aan boord. Die trein is wel een stuk luxer dan onze NS maar goed. Na een tijdje kom je vanzelf in stedelijk gebied en de Tokyo Skytree aan je rechterkant betekent dat je in Tokyo bent.
Normaal doe ik veel met de metro maar aangezien ik alle tijd heb (Kan toch pas om 15:00 inchecken) besloten om de 3km van Tōkyō Station naar het hotel maar te lopen.
Zo zie je nog eens wat en kun je even bij de buren gluren. Die hebben een aardige vijver rond de toko maar dat zal wel nodig zijn als Keizerlijke familie zijnde.
Tōkyō Station schijnt trouwens geïnspireerd te zijn door Amsterdam Centraal.
Heb hetzelfde Hotel geboekt als 5 jaar geleden. Had geen zin om iets nieuws te proberen. Deze boer kent dit hotel, is prima en locatie locatie ++.
Nu eerst even bijkomen en een verfrissende douche. Had een heel schema van tevoren om te slapen in het vliegtuig. Helaas zaten er twee stellen in de buurt met kinderen en die hebben 13 uur lang de voorselectie, voorrondes, kwart semi en hele finale van Eurovisie Peutereditie lopen janken. En toen we dachten dat het toch echt wel over was volgde er nog een afterparty.
Ik heb nog overwogen om diskwalificatie uit te lokken door ze tegen afspraken in te filmen maar er rust terecht een stigma op het filmen van vreemde kinderen.
Dus dat plan maar verder gelaten voor wat het was. We hebben het collectief gehouden bij om toerbeurt vuil naar de ouders te kijken. Dat ging even vrij goed tot die muts op 38C te lang op het toilet bleef plakken en haar beurt miste. Dat hadden we achteraf aan haar stomme pofbroek ook kunnen inschatten, maar dat is achteraf natuurlijk. We hebben het schema daarna nooit meer goed gekregen want van de vlucht was nog naar 12 uur over en dat is te kort om even met de groep lekker door te polderen over dit onderwerp.
Of 38C en de rest het ook zo beleefd hebben betwijfel ik achteraf, maar als deze vlucht ooit verfilmd wordt, dan is dit het verhaal waar mijn buurman/lotgenoot en ik bij blijven.
Het is hier nu 16:15. Probeer even dapper vol te houden en ga er zo nog even op uit. Hopen dat de jet lag daarmee te managen valt.
Laat wakker en lanterfanten in Shibuya (渋谷区)
May 29, 2024
Asia/Tokyo
25°C rain
25°C rain
Toch last van het tijdsverschil. Geen trek meer in curry gisteravond en halve nacht liggen draaien 😵💫 tot ik tegen de ochtend in slaap viel. Maar om 11:30 was deze jongen al weer vroeg uit de veren…. 😏
Over gisteravond gesproken, was er nog op uit geweest en kwam ‘toevallig’ bij Disk Union terecht. Daar een tijd door de bakken met Vinyl lopen struinen en er was genoeg te vinden.
Nu had ik het eerder deze trip over een halfgevulde rugzak en dat is niet helemaal toevallig natuurlijk. Ik hang sterk de theorie aan van ‘leeg heen -> vol terug’. 空のまま出発し、満員で帰還する
Dat heb ik niet zelf verzonnen. Mr Miyagi, Einstein & Yoda waren allemaal sterke vertegenwoordigers van deze theorie. Wie van de drie hem uiteindelijk verzonnen heeft zullen we waarschijnlijk nooit achter komen. Twee zijn ons helaas ontvallen en de derde weet ik niet of hij nog in ballingschap op Dagobah zit of erger.
Ik ben geen wetenschapper, maar in de wetenschap dat zelfs deze pilaren van onze samenleving het hierover met elkaar eens waren is goed genoeg voor mij.
Maar goed, ik dwaal af. Halfvolle rugzak dus = ruimte voor spullen die op de verborgen agenda staan. Er zijn drie (Japanse) artikelen die ik spaar: Pokemons, Seiko horloges en langspeelplaten.
Vanmiddag verder gegaan waar ik gisteravond gebleven was. Metro gepakt naar Shibuya. Onderweg Pokemons verzameld in Pokemon Go en het werd me na de eerste paar horlogewinkels al snel duidelijk dat Seikos hier niet veel schelen in prijs. Zelfs niet zonder de BTW.
Omdat de platenzaken op mijn lijstje toch dicht in de buurt waren van de Pokemon en Nintendo Stores daar nog even langs geweest. En natuurlijk de locaties in Pokemon Go opgeslagen.
Werd meteen bij dit alles weer herinnerd dat Tokyo in 3 dimensies werkt. Dus een straatnaam en huisnummer alleen is niet voldoende. Dan sta je daar een beetje met een tweedehands gezicht te kijken omdat je de verdieping niet in de gaten houd. Soms is er alleen een lift met een bewegwijzering op welke verdieping de winkel zich bevindt.
Verder de hele dag een beetje door bakken met langspeelplaten lopen zoeken en ze hebben wel heel veel leuks. Dus dat gaat niet goed komen. Er moeten regels worden opgesteld en nageleefd anders is die rugzak alsnog te klein.
Reglement Platenjacht Tokyo.
De deelnemer dient zich aan de volgende regels te houden:
- Platen en hoes moeten in goede staat zijn
- Platen moeten Japanse uitgave zijn en voorzien zijn van een OBI*
- Eagles zijn vrijgesteld van bovenstaande regels
Met dit naar mijn bescheiden mening zwaar overdreven en restrictief reglement dan toch maar op zoek gegaan. En uiteindelijk best wat leuks kunnen vinden. Een paar platen had ik al, maar wilde de Japanse persing graag hebben.
In de loop van de middag best trek dus tijd voor Kaiten Sushi. Van de lopende band of met een ‘treintje’ dus. Mijn vaste plek zou Genki Sushi zijn maar die zijn van naam en logo veranderd naar Uobei. Valt nog wel onder de vlag van Genki maar het assortiment is wel echt veranderd sinds 5 jaar geleden.
* Een OBI of OBI-Strip is een gekleurde band/papier die bij Japanse persingen om de hoes werd gedaan. Hier staat in het Japans de informatie en soms songlist op in Kanji. Dit omdat ons westers alfabet in de jaren 70 en 80 voor de doorsnee Japanner net zo onleesbaar was als Kanji nog steeds voor ons.
Over gisteravond gesproken, was er nog op uit geweest en kwam ‘toevallig’ bij Disk Union terecht. Daar een tijd door de bakken met Vinyl lopen struinen en er was genoeg te vinden.
Nu had ik het eerder deze trip over een halfgevulde rugzak en dat is niet helemaal toevallig natuurlijk. Ik hang sterk de theorie aan van ‘leeg heen -> vol terug’. 空のまま出発し、満員で帰還する
Dat heb ik niet zelf verzonnen. Mr Miyagi, Einstein & Yoda waren allemaal sterke vertegenwoordigers van deze theorie. Wie van de drie hem uiteindelijk verzonnen heeft zullen we waarschijnlijk nooit achter komen. Twee zijn ons helaas ontvallen en de derde weet ik niet of hij nog in ballingschap op Dagobah zit of erger.
Ik ben geen wetenschapper, maar in de wetenschap dat zelfs deze pilaren van onze samenleving het hierover met elkaar eens waren is goed genoeg voor mij.
Maar goed, ik dwaal af. Halfvolle rugzak dus = ruimte voor spullen die op de verborgen agenda staan. Er zijn drie (Japanse) artikelen die ik spaar: Pokemons, Seiko horloges en langspeelplaten.
Vanmiddag verder gegaan waar ik gisteravond gebleven was. Metro gepakt naar Shibuya. Onderweg Pokemons verzameld in Pokemon Go en het werd me na de eerste paar horlogewinkels al snel duidelijk dat Seikos hier niet veel schelen in prijs. Zelfs niet zonder de BTW.
Omdat de platenzaken op mijn lijstje toch dicht in de buurt waren van de Pokemon en Nintendo Stores daar nog even langs geweest. En natuurlijk de locaties in Pokemon Go opgeslagen.
Werd meteen bij dit alles weer herinnerd dat Tokyo in 3 dimensies werkt. Dus een straatnaam en huisnummer alleen is niet voldoende. Dan sta je daar een beetje met een tweedehands gezicht te kijken omdat je de verdieping niet in de gaten houd. Soms is er alleen een lift met een bewegwijzering op welke verdieping de winkel zich bevindt.
Verder de hele dag een beetje door bakken met langspeelplaten lopen zoeken en ze hebben wel heel veel leuks. Dus dat gaat niet goed komen. Er moeten regels worden opgesteld en nageleefd anders is die rugzak alsnog te klein.
Reglement Platenjacht Tokyo.
De deelnemer dient zich aan de volgende regels te houden:
- Platen en hoes moeten in goede staat zijn
- Platen moeten Japanse uitgave zijn en voorzien zijn van een OBI*
- Eagles zijn vrijgesteld van bovenstaande regels
Met dit naar mijn bescheiden mening zwaar overdreven en restrictief reglement dan toch maar op zoek gegaan. En uiteindelijk best wat leuks kunnen vinden. Een paar platen had ik al, maar wilde de Japanse persing graag hebben.
In de loop van de middag best trek dus tijd voor Kaiten Sushi. Van de lopende band of met een ‘treintje’ dus. Mijn vaste plek zou Genki Sushi zijn maar die zijn van naam en logo veranderd naar Uobei. Valt nog wel onder de vlag van Genki maar het assortiment is wel echt veranderd sinds 5 jaar geleden.
* Een OBI of OBI-Strip is een gekleurde band/papier die bij Japanse persingen om de hoes werd gedaan. Hier staat in het Japans de informatie en soms songlist op in Kanji. Dit omdat ons westers alfabet in de jaren 70 en 80 voor de doorsnee Japanner net zo onleesbaar was als Kanji nog steeds voor ons.
Waar is de tijd…Nakano (中野)
May 30, 2024
Asia/Tokyo
26°C rain
26°C rain
Begin al aardig in een normaal ritme te komen. 09:00 de deur uit.
Van tevoren even naar het weer gekeken. Weather app op de iPhone en plaatjes op het weerbericht zijn het niet helemaal met elkaar eens. Dus wat is dan de meest logische keuze? Precies…. je volgt het plaatje waar de voor jou minst leesbare tekens op staan, blijft bij je keuze en denkt er verder niet meer aan.
Volgens dat plaatje wordt het oranje-rood 29 dus dat betekend de korte broek aan.
Als ik hier goed om me heen heb gekeken passen mijn melkwitte benen er hier prima tussen dus dat wordt een regelrechte hit.
Vandaag op de planning: Toch nog even terugkomen op dat horlogeverhaal. De jacht op horloges ‘giet oan’. Met een omweg via wat shops in Ginza en Shinjuku (weer even in 3 dimensies navigeren) door naar Nakano. Met de trein ipv de metro, maar mijn Pasmo is ook geldig voor JR line.
Daar in Nakano zit de Broadway Mall en daar zitten verschillende horlogewinkeltjes die ook 2e hands verkopen. Winkel na winkel, van alles gezien en eindconclusie: Nog steeds flink aan de prijs. Zelfs Seiko 5 horloges beginnen tegenwoordig bij de €250 🫢 en €500 euro voor een klok die ik zgan voor de helft kocht een paar jaar terug… 😰.
Op zich goed voor de waarde van mijn huidige verzameling, maar niet goed voor een eventuele uitbreiding. Tot zover de Seiko jacht.
Door naar Tokyo Dome City. Een combinatie van mall met attracties en een honkbalstadion. Thuisbasis van de Tokyo Giants en die spelen vandaag om 18:00 thuis. En ik heb een kaartje 😁 Dus hier even rondkijken of ik een petje kan scoren.
Meteen in de trein onderweg even een leus verzonnen voor de spreekkoren van straks. Wil ook niet met lege handen aankomen. Even denken, het is Japan dus wel beleefd houden: Excuseer, ik wil graag zeggen dat de vrouw van de pitcher in de erotische dienstverlening werkt!!!
Zo, alleen nog even vertalen en klaar.
Die attracties nemen ze trouwens wel serieus. Holle bolle Gijs zou groen zien van jaloezie. Een freaking achtbaan die dwars door het gebouw en reuzenrad heengaat…. 👍👍
Die achtbaan heet de Thunder Dolphin. Japanser wordt de naam voor een achtbaan niet, maar aan het gegil te horen vinden de mensen het dol fijn.
Van tevoren even naar het weer gekeken. Weather app op de iPhone en plaatjes op het weerbericht zijn het niet helemaal met elkaar eens. Dus wat is dan de meest logische keuze? Precies…. je volgt het plaatje waar de voor jou minst leesbare tekens op staan, blijft bij je keuze en denkt er verder niet meer aan.
Volgens dat plaatje wordt het oranje-rood 29 dus dat betekend de korte broek aan.
Als ik hier goed om me heen heb gekeken passen mijn melkwitte benen er hier prima tussen dus dat wordt een regelrechte hit.
Vandaag op de planning: Toch nog even terugkomen op dat horlogeverhaal. De jacht op horloges ‘giet oan’. Met een omweg via wat shops in Ginza en Shinjuku (weer even in 3 dimensies navigeren) door naar Nakano. Met de trein ipv de metro, maar mijn Pasmo is ook geldig voor JR line.
Daar in Nakano zit de Broadway Mall en daar zitten verschillende horlogewinkeltjes die ook 2e hands verkopen. Winkel na winkel, van alles gezien en eindconclusie: Nog steeds flink aan de prijs. Zelfs Seiko 5 horloges beginnen tegenwoordig bij de €250 🫢 en €500 euro voor een klok die ik zgan voor de helft kocht een paar jaar terug… 😰.
Op zich goed voor de waarde van mijn huidige verzameling, maar niet goed voor een eventuele uitbreiding. Tot zover de Seiko jacht.
Door naar Tokyo Dome City. Een combinatie van mall met attracties en een honkbalstadion. Thuisbasis van de Tokyo Giants en die spelen vandaag om 18:00 thuis. En ik heb een kaartje 😁 Dus hier even rondkijken of ik een petje kan scoren.
Meteen in de trein onderweg even een leus verzonnen voor de spreekkoren van straks. Wil ook niet met lege handen aankomen. Even denken, het is Japan dus wel beleefd houden: Excuseer, ik wil graag zeggen dat de vrouw van de pitcher in de erotische dienstverlening werkt!!!
Zo, alleen nog even vertalen en klaar.
Die attracties nemen ze trouwens wel serieus. Holle bolle Gijs zou groen zien van jaloezie. Een freaking achtbaan die dwars door het gebouw en reuzenrad heengaat…. 👍👍
Die achtbaan heet de Thunder Dolphin. Japanser wordt de naam voor een achtbaan niet, maar aan het gegil te horen vinden de mensen het dol fijn.
Beleefde Duiven (礼儀正しいハト)
May 30, 2024
Asia/Tokyo
26°C rain
26°C rain
Was me nog niet eerder opgevallen, maar zelfs de duiven buigen hier beleefd naar je. Ben wel de enige die beleefd naar elke duif terugbuigt 🧐. Weet niet of ze tot een lagere kaste behoren ofzo en dus niet hoeft.. is dat een ding? Zoveel vragen. Help!!
Tokyo Dome (読売ジャイアンツ)
May 30, 2024
Asia/Tokyo
26°C rain
26°C rain
Na de Yankees in New York is het nu de beurt aan de Giants tegen de Fukuoka Hawks thuis in de Tokyo Dome.
Bij aankomst lagen er oranje en witte sjaaltjes vastgeplakt op de stoelen.
Dat was dus om samen iets uit te beelden met het in de lucht houden van die sjaaltjes. Wat weet ik nog steeds niet 🤔. Maar het was in ieder geval stil aan de overkant bij het uitvak.
Dit keer breng ik wel geluk mee, want waar de Yankees het verzaakten, weten de Giants wel thuis te winnen.
Trage start, maar in de 3e inning komen ze met twee homeruns en 6 punten op stoom.
Eerste homerun met alle honken bezet 🤪.
Die stoom was er daarna meteen weer af want beide teams kregen daarna geen slagman meer voorbij de 2e honk. 3 man uit voor de Hawks was voldoende om in ‘the top of the 9th’ tot een eindstand van 6-5 te komen.
Spreekkoren zijn ze niet vies van. Het is niet van niveau eredivisie, maar dat is misschien maar goed ook.
Met trommels en blaasorkest doen ze het beter dan de Yanks met hun preset knopje 1, 2 en 3 op het stadionorgel daar in de USA. Mijn originele teksten uiteindelijk maar voor me gehouden.
Snacks zijn echt wel van een compleet ander niveau. 🍱 Bento’s, Edame bonen en warme rijst ipv hotdogs 🌭. Het eten alleen is al een regelrechte homerun.
En allemaal jonge meiden (biiru no uriko) in korte rokjes bezorgen bier uit hun RugBeerTender (RuBeTe). Heel normaal hier want Kawaii.
Dat moeten we thuis ook hebben. Die RuBeTe bedoel ik. Die jonge meiden worden voor ¥900 per beker wel snel een dure hobby.
Bij aankomst lagen er oranje en witte sjaaltjes vastgeplakt op de stoelen.
Dat was dus om samen iets uit te beelden met het in de lucht houden van die sjaaltjes. Wat weet ik nog steeds niet 🤔. Maar het was in ieder geval stil aan de overkant bij het uitvak.
Dit keer breng ik wel geluk mee, want waar de Yankees het verzaakten, weten de Giants wel thuis te winnen.
Trage start, maar in de 3e inning komen ze met twee homeruns en 6 punten op stoom.
Eerste homerun met alle honken bezet 🤪.
Die stoom was er daarna meteen weer af want beide teams kregen daarna geen slagman meer voorbij de 2e honk. 3 man uit voor de Hawks was voldoende om in ‘the top of the 9th’ tot een eindstand van 6-5 te komen.
Spreekkoren zijn ze niet vies van. Het is niet van niveau eredivisie, maar dat is misschien maar goed ook.
Met trommels en blaasorkest doen ze het beter dan de Yanks met hun preset knopje 1, 2 en 3 op het stadionorgel daar in de USA. Mijn originele teksten uiteindelijk maar voor me gehouden.
Snacks zijn echt wel van een compleet ander niveau. 🍱 Bento’s, Edame bonen en warme rijst ipv hotdogs 🌭. Het eten alleen is al een regelrechte homerun.
En allemaal jonge meiden (biiru no uriko) in korte rokjes bezorgen bier uit hun RugBeerTender (RuBeTe). Heel normaal hier want Kawaii.
Dat moeten we thuis ook hebben. Die RuBeTe bedoel ik. Die jonge meiden worden voor ¥900 per beker wel snel een dure hobby.
Warner Bros Studio | The Making of Harry Potter (ハリーポッター)
May 31, 2024
Asia/Tokyo
21°C rain
21°C rain
Het weer was vanmorgen niet super. Beetje nat en winderig. Voor de duidelijkheid, het weer dus, niet ondergetekende.
Daarom maar iets van de lijst gekozen wat wel een beetje toeristisch is, maar overdekt.
Online kaartje besteld en in de metro gestapt. Warner Bros Studio is iets van 40 minuten reizen maar had gelukkig een zitplaats in de metro. Vertrek was gewoon van peron 2 en niet van peron 9.3/4.
Nu heb ik verder niet echt iets speciaals met de Harry Potter franchise maar dit is wel indrukwekkend. Als je ziet wat er allemaal nodig is en wat voor werk er gaat in een speelfilm van 1.5 uur. Veel van de props en delen van de originele sets zijn hier aanwezig.
Aldus het commentaar van hier. Hoe en waarom het dan precies in Japan beland is?
De hele route door de studio zou zomaar meer dan 4 uur duren. Daar heb ik dan weer geen geduld voor. Hoef niet iedere toverstaf apart te fotograferen, maar heb me toch nog 3 uur vermaakt.
Dit incl even uitpuffen met een welverdiende boterbier.
De Harry Potter generatie zal nu wel richting de 30ers sommige 40ers gaan. Maar leeftijd maakt voor het verkleden hier niet uit 😂
Anders noem je het gewoon cosplay en dan is het wel breed maatschappelijk geaccepteerd.
Ik doe daar natuurlijk niet aan mee. Ben ik veel te cool voor…… Hè wat? Die sjaal? Die is voor de wind… ik had al gezegd dat het winderig was toch? Had hem al hoor 🤥😇. Hij is ook geel-zwart = gemeente Tiel.
Daarom maar iets van de lijst gekozen wat wel een beetje toeristisch is, maar overdekt.
Online kaartje besteld en in de metro gestapt. Warner Bros Studio is iets van 40 minuten reizen maar had gelukkig een zitplaats in de metro. Vertrek was gewoon van peron 2 en niet van peron 9.3/4.
Nu heb ik verder niet echt iets speciaals met de Harry Potter franchise maar dit is wel indrukwekkend. Als je ziet wat er allemaal nodig is en wat voor werk er gaat in een speelfilm van 1.5 uur. Veel van de props en delen van de originele sets zijn hier aanwezig.
Aldus het commentaar van hier. Hoe en waarom het dan precies in Japan beland is?
De hele route door de studio zou zomaar meer dan 4 uur duren. Daar heb ik dan weer geen geduld voor. Hoef niet iedere toverstaf apart te fotograferen, maar heb me toch nog 3 uur vermaakt.
Dit incl even uitpuffen met een welverdiende boterbier.
De Harry Potter generatie zal nu wel richting de 30ers sommige 40ers gaan. Maar leeftijd maakt voor het verkleden hier niet uit 😂
Anders noem je het gewoon cosplay en dan is het wel breed maatschappelijk geaccepteerd.
Ik doe daar natuurlijk niet aan mee. Ben ik veel te cool voor…… Hè wat? Die sjaal? Die is voor de wind… ik had al gezegd dat het winderig was toch? Had hem al hoor 🤥😇. Hij is ook geel-zwart = gemeente Tiel.
Amazon.co.jp (アマゾン)
May 31, 2024
Asia/Tokyo
22°C rain
22°C rain
Ik kon in al die electronicaketens één artikel niet vinden. Het merk is hier niet bekend genoeg denk ik. Op zich niet erg, want echt nodig heb ik het ook niet.
Maar na een rondje Google zag ik hem wel op Amazon Japan staan. En ook nog eens €100 euro goedkoper dan in Nederland 🇳🇱.
Maar ik heb geen vast adres in Japan 🇯🇵 natuurlijk. In New York kon ik dat oplossen door een ontvangstservice te gebruiken. Ik kocht het op eBay. Ontvangstservice geeft mij een adres in de buurt van mijn Hotel. Barbershop 💈 in mijn geval en de verkoper stuurt het daar heen.
Met Amazon Japan is het allemaal nog veel makkelijker. Bij de bestelling opgeven waar je het op wil halen. Dichtstbijzijnde Konbini gekozen en next day delivery.
Kreeg in de loop van de ochtend een e-mail dat het pakket klaar lag. Dus na de Harry Potter Experience weer terug naar Muggle World en op naar de FamilyMart. Pakket ophalen was zo gepiept. Paspoort en dat soort onzin was niet nodig. Daarna meteen door naar het hotel voor de unboxing, want dat is veel hipper dan gewoon de doos openscheuren.
Onderweg nog even een snelle tussenstop voor twee kipspiezen. En nee ik noem het geen saté. Is meer de neef van maar dan gedipt in een zoete saus
Maar na een rondje Google zag ik hem wel op Amazon Japan staan. En ook nog eens €100 euro goedkoper dan in Nederland 🇳🇱.
Maar ik heb geen vast adres in Japan 🇯🇵 natuurlijk. In New York kon ik dat oplossen door een ontvangstservice te gebruiken. Ik kocht het op eBay. Ontvangstservice geeft mij een adres in de buurt van mijn Hotel. Barbershop 💈 in mijn geval en de verkoper stuurt het daar heen.
Met Amazon Japan is het allemaal nog veel makkelijker. Bij de bestelling opgeven waar je het op wil halen. Dichtstbijzijnde Konbini gekozen en next day delivery.
Kreeg in de loop van de ochtend een e-mail dat het pakket klaar lag. Dus na de Harry Potter Experience weer terug naar Muggle World en op naar de FamilyMart. Pakket ophalen was zo gepiept. Paspoort en dat soort onzin was niet nodig. Daarna meteen door naar het hotel voor de unboxing, want dat is veel hipper dan gewoon de doos openscheuren.
Onderweg nog even een snelle tussenstop voor twee kipspiezen. En nee ik noem het geen saté. Is meer de neef van maar dan gedipt in een zoete saus
Hand-Made Tonkatsu Curry (カツカレー)
May 31, 2024
Asia/Tokyo
22°C rain
22°C rain
Hè hè. Vijf dagen later en meneer zit dan eindelijk aan de Japanse Curry.
Het is vandaag dan ook de eerste echte dag dat ik gewoon weer trek heb rond etenstijd.
Had geen zin om met de metro te gaan, maar vond op 400m van het hotel een plekje: CoCo Ichibanya. Vaak moet je bij dit soort zaken buiten bij een soort van veredeld sigarettenautomaat bestellen en betalen. Dan komt er een bonnetje uit waarmee je naar de counter kan. Ik zal een foto posten van een winkel verderop.
Hier niet. Gewoon bestellen met een tablet bij je tafel 👍. Gekozen voor de Tonkatsu met een zacht gescrabbeld ei als extra topping. Iced milk met syrup om het weg te spoelen en twee keer knipperen met mijn ogen en het bord was leeg en ik zat helemaal vol.
Japanse Curry…..Eindelijk.
Het is vandaag dan ook de eerste echte dag dat ik gewoon weer trek heb rond etenstijd.
Had geen zin om met de metro te gaan, maar vond op 400m van het hotel een plekje: CoCo Ichibanya. Vaak moet je bij dit soort zaken buiten bij een soort van veredeld sigarettenautomaat bestellen en betalen. Dan komt er een bonnetje uit waarmee je naar de counter kan. Ik zal een foto posten van een winkel verderop.
Hier niet. Gewoon bestellen met een tablet bij je tafel 👍. Gekozen voor de Tonkatsu met een zacht gescrabbeld ei als extra topping. Iced milk met syrup om het weg te spoelen en twee keer knipperen met mijn ogen en het bord was leeg en ik zat helemaal vol.
Japanse Curry…..Eindelijk.
Harry Potter Akasaka (ハリーポッター赤坂)
May 31, 2024
Asia/Tokyo
22°C rain
22°C rain
Loop ik na de curry een beetje door de buurt te struinen. En wat zie ik tot mijn verbazing? Een hele plaza en straat in het thema van Harry Potter. Compleet met café, shops enzovoort.
Gewoon in de buurt achter mijn hotel. Ik had geen idee. En waarom dan?
Heeft het te maken met het Japanse kapsel van Harry Potter? Dat standaard kapsel wat bijna iedere Japanse man wel op een moment in zijn leven heeft gehad.
Via Google een site gevonden die uitlegt dat het te maken heeft met een musical productie over Harry Potter die nu speelt. En in deze buurt staat het theater waar ze spelen.
Gewoon in de buurt achter mijn hotel. Ik had geen idee. En waarom dan?
Heeft het te maken met het Japanse kapsel van Harry Potter? Dat standaard kapsel wat bijna iedere Japanse man wel op een moment in zijn leven heeft gehad.
Via Google een site gevonden die uitlegt dat het te maken heeft met een musical productie over Harry Potter die nu speelt. En in deze buurt staat het theater waar ze spelen.
Vlooienmarkt Oi Racecourse (大井競馬場)
Jun 1, 2024
Asia/Tokyo
25°C rain
25°C rain
Net zoals gistermorgen begon de dag vandaag met een harde wind. Deze maal niet buiten, maar ongetwijfeld komen aanwaaien door de combinatie van curry & melk gisteravond.
Nadat de rest van het hoge drukgebied via de getemde draaikolk was afgevoerd toch zeiknat door een zeer plaatselijke bui in de badkamer. En we kunnen weer op pad.
Het is zaterdagmorgen dus op naar de vlooienmarkt. Deze bevindt zich op de parkeerplaats van de Oi Racecourse. Het is letterlijk een kofferbakverkoop met koopwaar die vooral in de categorie Koningsdag valt.
Gelukkig dan weer geen handelaren met telefoonhoesjes en dat soort prul. Ook geen optredens van kinderen met twee weken vioolles. Best aangenaam dus.
Leuk om te zien, maar niets gevonden.
Oi Racecourse is een complex voor paardenrennen. Onderdeel van het complex zijn ook de stallen. Van beton en het leek op afstand een beetje op een achterstandswijk. Maar dan voor paarden dus.
Nadat de rest van het hoge drukgebied via de getemde draaikolk was afgevoerd toch zeiknat door een zeer plaatselijke bui in de badkamer. En we kunnen weer op pad.
Het is zaterdagmorgen dus op naar de vlooienmarkt. Deze bevindt zich op de parkeerplaats van de Oi Racecourse. Het is letterlijk een kofferbakverkoop met koopwaar die vooral in de categorie Koningsdag valt.
Gelukkig dan weer geen handelaren met telefoonhoesjes en dat soort prul. Ook geen optredens van kinderen met twee weken vioolles. Best aangenaam dus.
Leuk om te zien, maar niets gevonden.
Oi Racecourse is een complex voor paardenrennen. Onderdeel van het complex zijn ook de stallen. Van beton en het leek op afstand een beetje op een achterstandswijk. Maar dan voor paarden dus.
Akihabara (秋葉原)
Jun 1, 2024
Asia/Tokyo
25°C rain
25°C rain
Na de vlooienmarkt vanmorgen weer op de monorail gestapt. En daarna overstappen op de metro richting Akibabara.
Daar zit Radio Center en daar kom ik graag. Was er alleen nog niet aan toegekomen deze week, maar nu alle tijd genomen om de verschillende stalletjes en vitrines eens flink onder de loep te nemen. Uiteindelijk nog een leuke oude Olympus lens gevonden voor €20. 28mm F3.5 goede staat, zeker voor een oude lens 👍.
Wat opvalt is dat er steeds minder stalletjes zijn. Op YouTube laatst nog een documentaire gezien waarin duidelijk naar voren komt dat de huidige uitbaters flink op leeftijd zijn en met pensioen gaan of erger. Helaas is er geen jeugd die er brood in ziet om in een stalletje van 1 bij 2 meter de rest van hun leven schakelaartjes, ledjes en electronicakitjes te slijten.
Tien jaar geleden waren er een paar stalletjes leeg. Vijf jaar geleden 20% en nu bijna de helft. Hopen dat het mijn volgende bezoek nog bestaat.
Verder barst het hier van de manga spullen. Verzamelkaarten en poppetjes. Maar de meeste foto’s van die poppetjes zijn niet geschikt voor Polarsteps. Blijven vieze, rare mannetjes die Japanners.
Ondertussen begon mijn maag ook te rommelen en ik had wel weer zin in sushi. Dit keer naar Sushiro en omdat dit, vooral in het weekend, een hele leuke buurt is, besloten om te gaan lopen. Onderweg nog wat Pokemons gevangen, we zijn tenslotte niet voor niets in Japan.
Sushi 🍣 van de lopende band heeft in Japan geen heel hoog aanzien, maar het is stukken beter dan we in Nederland gewend zijn. En hele dure sterrensushi spoel je niet weg met koud bier. Dus doe mij die van de lopende band dan maar.
Tijdens de sushi kwam het duiveltje op mijn schouder weer eens op bezoek. Hij komt deze week al geregeld langs als ik weer eens bij action cameras sta te kijken maar dit maal was zijn broertje op mijn andere schouder in geen velden of wegen te bekennen. Die praat me normaal gesproken weer terug naar de realiteit, maar hij was er nu even niet.
Dus toch maar even door naar Yodobashi dan maar. Daar weer lopen spelen met de beoogde camera. Heb er de afgelopen dagen al zoveel mee gespeeld dat ik zonder hulp door het Japanse menu scroll om hem op Engels te zetten en dit wordt hem dus.
Alsof de duvel ermee speelt, of is het toch zijn broertje…. geen voorraad 🤬. Wel kan ik mijn naam opgeven en morgenochtend ligt er één klaar. Ok dan. Maar terwijl ik me, zichtbaar teleurgesteld, richting de deur begeef wordt er via twee man een boodschap doorgeven naar de medewerker bij de deur.
Staat me tegen te houden met handgebaren en ik denk… betrapt. Geen idee waarop, maar zal wel iets verkeerd hebben gedaan.
Wat blijkt. Na overleg met zijn manager kan ik ook twee uurtjes later terugkomen. Dan is er nieuwe voorraad. Dus maar even rondhangen hier, meteen souveniertjes inslaan en even neuzen bij de Japanse snoepafdeling of zoals dat in Japan heet: snoepafdeling.
Gezonde keuze gemaakt, want fruitsmaak en bij het openen van de verpakking is het een soort Fruitella op steroïden.
Die twee uur waren in ieder geval zo om. Terug naar Yodobashi, afrekenen, grote strik er omheen en snel naar het hotel. Nu even spelen met het nieuwe speelgoed en dat Amazon pakje van eerder deze week kan ook meteen getest worden. Dat is dat kleine kastje met die blauwe spiraalkabel. Heb ik nu geen bal aan maar is voor straks in Nederland.
Daar zit Radio Center en daar kom ik graag. Was er alleen nog niet aan toegekomen deze week, maar nu alle tijd genomen om de verschillende stalletjes en vitrines eens flink onder de loep te nemen. Uiteindelijk nog een leuke oude Olympus lens gevonden voor €20. 28mm F3.5 goede staat, zeker voor een oude lens 👍.
Wat opvalt is dat er steeds minder stalletjes zijn. Op YouTube laatst nog een documentaire gezien waarin duidelijk naar voren komt dat de huidige uitbaters flink op leeftijd zijn en met pensioen gaan of erger. Helaas is er geen jeugd die er brood in ziet om in een stalletje van 1 bij 2 meter de rest van hun leven schakelaartjes, ledjes en electronicakitjes te slijten.
Tien jaar geleden waren er een paar stalletjes leeg. Vijf jaar geleden 20% en nu bijna de helft. Hopen dat het mijn volgende bezoek nog bestaat.
Verder barst het hier van de manga spullen. Verzamelkaarten en poppetjes. Maar de meeste foto’s van die poppetjes zijn niet geschikt voor Polarsteps. Blijven vieze, rare mannetjes die Japanners.
Ondertussen begon mijn maag ook te rommelen en ik had wel weer zin in sushi. Dit keer naar Sushiro en omdat dit, vooral in het weekend, een hele leuke buurt is, besloten om te gaan lopen. Onderweg nog wat Pokemons gevangen, we zijn tenslotte niet voor niets in Japan.
Sushi 🍣 van de lopende band heeft in Japan geen heel hoog aanzien, maar het is stukken beter dan we in Nederland gewend zijn. En hele dure sterrensushi spoel je niet weg met koud bier. Dus doe mij die van de lopende band dan maar.
Tijdens de sushi kwam het duiveltje op mijn schouder weer eens op bezoek. Hij komt deze week al geregeld langs als ik weer eens bij action cameras sta te kijken maar dit maal was zijn broertje op mijn andere schouder in geen velden of wegen te bekennen. Die praat me normaal gesproken weer terug naar de realiteit, maar hij was er nu even niet.
Dus toch maar even door naar Yodobashi dan maar. Daar weer lopen spelen met de beoogde camera. Heb er de afgelopen dagen al zoveel mee gespeeld dat ik zonder hulp door het Japanse menu scroll om hem op Engels te zetten en dit wordt hem dus.
Alsof de duvel ermee speelt, of is het toch zijn broertje…. geen voorraad 🤬. Wel kan ik mijn naam opgeven en morgenochtend ligt er één klaar. Ok dan. Maar terwijl ik me, zichtbaar teleurgesteld, richting de deur begeef wordt er via twee man een boodschap doorgeven naar de medewerker bij de deur.
Staat me tegen te houden met handgebaren en ik denk… betrapt. Geen idee waarop, maar zal wel iets verkeerd hebben gedaan.
Wat blijkt. Na overleg met zijn manager kan ik ook twee uurtjes later terugkomen. Dan is er nieuwe voorraad. Dus maar even rondhangen hier, meteen souveniertjes inslaan en even neuzen bij de Japanse snoepafdeling of zoals dat in Japan heet: snoepafdeling.
Gezonde keuze gemaakt, want fruitsmaak en bij het openen van de verpakking is het een soort Fruitella op steroïden.
Die twee uur waren in ieder geval zo om. Terug naar Yodobashi, afrekenen, grote strik er omheen en snel naar het hotel. Nu even spelen met het nieuwe speelgoed en dat Amazon pakje van eerder deze week kan ook meteen getest worden. Dat is dat kleine kastje met die blauwe spiraalkabel. Heb ik nu geen bal aan maar is voor straks in Nederland.
Ochtendje Museum (博物館)
Jun 2, 2024
Asia/Tokyo
23°C rain
23°C rain
Na me al een paar dagen steeds weer te laten afleiden door allerlei electronica is het culturele aspect van deze reis een beetje op de achtergrond geraakt.
Daar komt deze morgen verandering in want het is tijd voor een Museum. Met de metro naar Ueno station want daar zitten er een aantal bij elkaar. Gekozen voor het National Museum of Nature and Science want die was het goedkoopst. Ook ik moet nu eenmaal bezuinigingen op cultuur.
Is natuurlijk niet de echte reden, maar dit heeft gewoon mijn meeste interesse. En het museum is ook weer niet te groot. Heb later vandaag nog een afspraak staan dus prima zo. Voor een verdere indruk verwijs ik iedereen naar mijn prachtige fotoreportage. Hij is met zorg gemaakt. Geen van de modellen is gewond geraakt tijdens de shoot. Ze waren al dood, maar goed.
Daar komt deze morgen verandering in want het is tijd voor een Museum. Met de metro naar Ueno station want daar zitten er een aantal bij elkaar. Gekozen voor het National Museum of Nature and Science want die was het goedkoopst. Ook ik moet nu eenmaal bezuinigingen op cultuur.
Is natuurlijk niet de echte reden, maar dit heeft gewoon mijn meeste interesse. En het museum is ook weer niet te groot. Heb later vandaag nog een afspraak staan dus prima zo. Voor een verdere indruk verwijs ik iedereen naar mijn prachtige fotoreportage. Hij is met zorg gemaakt. Geen van de modellen is gewond geraakt tijdens de shoot. Ze waren al dood, maar goed.
Uenode Food Fes (上野)
Jun 2, 2024
Asia/Tokyo
23°C rain
23°C rain
Toen ik vanmorgen naar het museum liep werd er druk opgebouwd voor een foodfestival.
Dat was ondertussen druk onderweg inclusief live muziek. Nu waren de dames waarschijnlijk de batterijen van hun gehoorapparaten vergeten of toondoof, maar laten we aardig zijn en de geluidsman de schuld geven. Hun trouwe fans leken het in ieder geval te waarderen.
Na even rondgekeken te hebben naar de verschillende etenswaren op een stokje was er één stand waar alles er wel lekker uitzag. Bleek alleen dat het vlees allemaal verschillende vormen van tong waren. Dus dan maar naar de stand ernaast. Die hadden gelukkig geen Engelse vertaling dus worst op een stokje is dan ook gewoon alleen dat.
Bij nader inzien kan het natuurlijk ook stierenl.. zijn geweest maar ik had al afgerekend.
Dat was ondertussen druk onderweg inclusief live muziek. Nu waren de dames waarschijnlijk de batterijen van hun gehoorapparaten vergeten of toondoof, maar laten we aardig zijn en de geluidsman de schuld geven. Hun trouwe fans leken het in ieder geval te waarderen.
Na even rondgekeken te hebben naar de verschillende etenswaren op een stokje was er één stand waar alles er wel lekker uitzag. Bleek alleen dat het vlees allemaal verschillende vormen van tong waren. Dus dan maar naar de stand ernaast. Die hadden gelukkig geen Engelse vertaling dus worst op een stokje is dan ook gewoon alleen dat.
Bij nader inzien kan het natuurlijk ook stierenl.. zijn geweest maar ik had al afgerekend.
Tokyo Driftless (東京ドリフト)
Jun 2, 2024
Asia/Tokyo
23°C rain
23°C rain
Ik had eigenlijk een afspraak vanmiddag. Ooit lang, langer geleden toen ik nog jong was kwam the Fast and the Furious: Tokyo Drift uit. Een film waarin getunede, vooral Japanse auto’s mede een hoofdrol speelden.
De JDM rage die volgde heeft zich best een tijd over de hele wereld verspreid en zelfs niet nader te noemen leden van onze eigen familie hadden neon verlichting onder hun verlaagde Honda hangen.
Tegenwoordig zien we het niet veel meer, maar in Japan is het nog steeds een subcultuur waar in Tokyo de Daikoku parking als lokale meetup en hotspot wordt gebruikt.
Er zijn verschillende autoclubs waarvan sommige bereid zijn om je mee te nemen voor een ritje naar deze befaamde Daikoku parking.
Vandaag had ik een afspraak staan met Jeremy om Shotgun te rijden in zijn getunde Toyota 86. Helaas gooide de regen roet in deze planning. Jeremy appte me dat het te hard regende en hij niet verwacht dat er mensen op komen dagen op de meetup vandaag. Veel leden zijn namelijk zuinig op de auto’s, de hele week aan het sleutelen en poetsen en dan laten ze de auto niet nat regenen natuurlijk.
In plaats daarvan dan maar in een berg sushi gedoken en een beetje rondgehangen.
De JDM rage die volgde heeft zich best een tijd over de hele wereld verspreid en zelfs niet nader te noemen leden van onze eigen familie hadden neon verlichting onder hun verlaagde Honda hangen.
Tegenwoordig zien we het niet veel meer, maar in Japan is het nog steeds een subcultuur waar in Tokyo de Daikoku parking als lokale meetup en hotspot wordt gebruikt.
Er zijn verschillende autoclubs waarvan sommige bereid zijn om je mee te nemen voor een ritje naar deze befaamde Daikoku parking.
Vandaag had ik een afspraak staan met Jeremy om Shotgun te rijden in zijn getunde Toyota 86. Helaas gooide de regen roet in deze planning. Jeremy appte me dat het te hard regende en hij niet verwacht dat er mensen op komen dagen op de meetup vandaag. Veel leden zijn namelijk zuinig op de auto’s, de hele week aan het sleutelen en poetsen en dan laten ze de auto niet nat regenen natuurlijk.
In plaats daarvan dan maar in een berg sushi gedoken en een beetje rondgehangen.
Aardbevingsalarm als wekker (地震警報)
Jun 2, 2024
Asia/Tokyo
22°C rain
22°C rain
Vanmorgen ging mijn telefoon af. Het was niet de normale wekker, daar was het immers te vroeg voor, maar een aardbevingsalarm.
Op zich niet vreemd want Japan heeft die nog wel eens. Even snel de site van de JMA gecontroleerd en het epicentrum lijkt ergens voor de westkust te zijn. Gaan we hier in Tokyo dus niets van merken.
Maar goed, nu ben ik toch wakker. Dan maar even wat zaken ordenen voor de vlucht van morgen. En ruim op tijd de deur uit. De bestemming van vandaag ligt ongeveer 45km hier vandaan dus hoe eerder hoe beter.
Wel even goed opletten. Heb voor het eerste deel de Keiõ express trein gepakt, dus moet zo wel overstappen op de lokale.
Op zich niet vreemd want Japan heeft die nog wel eens. Even snel de site van de JMA gecontroleerd en het epicentrum lijkt ergens voor de westkust te zijn. Gaan we hier in Tokyo dus niets van merken.
Maar goed, nu ben ik toch wakker. Dan maar even wat zaken ordenen voor de vlucht van morgen. En ruim op tijd de deur uit. De bestemming van vandaag ligt ongeveer 45km hier vandaan dus hoe eerder hoe beter.
Wel even goed opletten. Heb voor het eerste deel de Keiõ express trein gepakt, dus moet zo wel overstappen op de lokale.
Takao-san (高尾山)
Jun 3, 2024
Asia/Tokyo
23°C rain
23°C rain
Na een bijna een week in de stad is het wel lekker om het betonnen oerwoud om te ruilen voor echte bomen.
Op ca 45km van Tokyo centrum ligt Takao-san of mount Takao. En die moet vandaag bedwongen worden. Nou ja deels dan want, er blijkt ook een leuk treintje naar boven te gaan en die kans ga ik niet missen.
Omdat dat treintje maar naar ongeveer de helft gaat, moet ik de rest toch echt zelf lopen. Geen probleem dunkt me, ik loop al bijna mijn hele leven, dus daar gaan we dan.
Oh, wacht. Het gaat hier echt omhoog. En dat ben ik niet gewend natuurlijk. Na een hoogtemeter of 100 staan mijn kuiten op ontploffen en een kwartier later hebben ze er echt geen zin meer in. Ze besluiten een vakbond op te richten en al snel sluiten in rap tempo verschillende organen aan. Ze dreigen met stakingen.
Nou. Wat mij betreft kunnen ze de pot op! In onze familie geven we niet op. Ik trek de noodvoorraad karakter open en met behulp van de nodige ‘fotostops’ weet ik hevig hijgend de top te bereiken.
De terugweg moet wel helemaal gelopen worden natuurlijk en ik besluit trail 3 en 2 te volgen. Dat is wel even een ander wegdek dan omhoog zeg. Goed uitkijken, want door de modder is het vaak spekglad. En door de afdaling via stenen rotspaden beginnen nu mijn knieën en bovenbenen te klagen. Nog even volhouden en wat een relaxed stukje wandelen had moeten zijn is uitgemond in een stevige hike van 6.52km.
Dat moet beloond worden met eten van een stokje en dit maal is het rijstcake.
Met vieze modderpoten terug de trein in is hier natuurlijk uit den boze. Maar in Japan wordt daar natuurlijk aan gedacht in de vorm van een publieke wasstraat voor je schoenen.
Op ca 45km van Tokyo centrum ligt Takao-san of mount Takao. En die moet vandaag bedwongen worden. Nou ja deels dan want, er blijkt ook een leuk treintje naar boven te gaan en die kans ga ik niet missen.
Omdat dat treintje maar naar ongeveer de helft gaat, moet ik de rest toch echt zelf lopen. Geen probleem dunkt me, ik loop al bijna mijn hele leven, dus daar gaan we dan.
Oh, wacht. Het gaat hier echt omhoog. En dat ben ik niet gewend natuurlijk. Na een hoogtemeter of 100 staan mijn kuiten op ontploffen en een kwartier later hebben ze er echt geen zin meer in. Ze besluiten een vakbond op te richten en al snel sluiten in rap tempo verschillende organen aan. Ze dreigen met stakingen.
Nou. Wat mij betreft kunnen ze de pot op! In onze familie geven we niet op. Ik trek de noodvoorraad karakter open en met behulp van de nodige ‘fotostops’ weet ik hevig hijgend de top te bereiken.
De terugweg moet wel helemaal gelopen worden natuurlijk en ik besluit trail 3 en 2 te volgen. Dat is wel even een ander wegdek dan omhoog zeg. Goed uitkijken, want door de modder is het vaak spekglad. En door de afdaling via stenen rotspaden beginnen nu mijn knieën en bovenbenen te klagen. Nog even volhouden en wat een relaxed stukje wandelen had moeten zijn is uitgemond in een stevige hike van 6.52km.
Dat moet beloond worden met eten van een stokje en dit maal is het rijstcake.
Met vieze modderpoten terug de trein in is hier natuurlijk uit den boze. Maar in Japan wordt daar natuurlijk aan gedacht in de vorm van een publieke wasstraat voor je schoenen.
teamLab Planets (チームラボプラネッツ)
Jun 3, 2024
Asia/Tokyo
23°C rain
23°C rain
Nadat ik vorige keer bij teamLab Borderless ben geweest zijn ze verhuisd naar het MORI gebouw. Niet helemaal hetzelfde dus, maar ze hebben nu ook een tweede locatie met een ander thema. teamLab Planets leek me dus leuker omdat deze voor mij echt helemaal nieuw is.
Wel een kloteverbinding met tot drie keer toe een kort stukje. Dan als een mier ondergronds door allerlei gangen weer naar de volgende metro maar je moet er wat voor over hebben.
Waar de teamLab in MORI bestaat uit allemaal 3d projecties op de muren en de vloer is deze echt anders. Staat meer in het teken van voelen en tast. Binnen mag je geen schoenen aan, dus die mogen in de kleedruimte in het kluisje samen met de tas.
Dan op blote poten naar binnen en je moet via een soort watervaltrap door de gang omhoog. Een andere gang gaat weer van een harde vloer naar een zachte en van alles er tussen.
Bij de ingang werd ook een korte broek te leen aangeboden. Die had ik zelf al aan dus niet nodig. Zag een eigenwijze toerist lopen die spijt had dat hij hem geweigerd had, want in de volgende ruimte stonden we tot onze knieën in het water. Deze teamLab is niet zo uitgebreid als de andere, maar zekere de moeite waard. Niet veel foto’s kunnen nemen. Hoop dat de filmpjes een goed beeld creëren.
Om de tijd tussen het berggeiten en teamLab een beetje te vullen wat rondgekeken in Harajuku. Nog een foto weten te maken bij een pig café. Dat is de Japanse variant op het aquarium in het Chinees restaurant. Je kiest een varkentje uit, speelt even een poosje met je eten en dan 🍖 🥩. Zelf eet ik doorgaans flexa maar dit gaat mij ook te ver.
teamLab zit trouwens op een rot punt in een soort van haven of eilandengebied. Er rijd alleen maar één monorail heen en terug, Dan zou ik moeten overstappen op de metro en die route gaat helemaal om het water heen.
Gelukkig rijd de bus gewoon over de brug dus vanuit de bus nog even Tokyo kunnen bekijken. Was al wel donker. Japan doet namelijk niet aan zomertijd.
Zo alvast de rugzak een beetje inpakken en handstand onder de douche. Mijn voeten en onderbenen waren bij teamLab namelijk al nat genoeg geworden.
Wel een kloteverbinding met tot drie keer toe een kort stukje. Dan als een mier ondergronds door allerlei gangen weer naar de volgende metro maar je moet er wat voor over hebben.
Waar de teamLab in MORI bestaat uit allemaal 3d projecties op de muren en de vloer is deze echt anders. Staat meer in het teken van voelen en tast. Binnen mag je geen schoenen aan, dus die mogen in de kleedruimte in het kluisje samen met de tas.
Dan op blote poten naar binnen en je moet via een soort watervaltrap door de gang omhoog. Een andere gang gaat weer van een harde vloer naar een zachte en van alles er tussen.
Bij de ingang werd ook een korte broek te leen aangeboden. Die had ik zelf al aan dus niet nodig. Zag een eigenwijze toerist lopen die spijt had dat hij hem geweigerd had, want in de volgende ruimte stonden we tot onze knieën in het water. Deze teamLab is niet zo uitgebreid als de andere, maar zekere de moeite waard. Niet veel foto’s kunnen nemen. Hoop dat de filmpjes een goed beeld creëren.
Om de tijd tussen het berggeiten en teamLab een beetje te vullen wat rondgekeken in Harajuku. Nog een foto weten te maken bij een pig café. Dat is de Japanse variant op het aquarium in het Chinees restaurant. Je kiest een varkentje uit, speelt even een poosje met je eten en dan 🍖 🥩. Zelf eet ik doorgaans flexa maar dit gaat mij ook te ver.
teamLab zit trouwens op een rot punt in een soort van haven of eilandengebied. Er rijd alleen maar één monorail heen en terug, Dan zou ik moeten overstappen op de metro en die route gaat helemaal om het water heen.
Gelukkig rijd de bus gewoon over de brug dus vanuit de bus nog even Tokyo kunnen bekijken. Was al wel donker. Japan doet namelijk niet aan zomertijd.
Zo alvast de rugzak een beetje inpakken en handstand onder de douche. Mijn voeten en onderbenen waren bij teamLab namelijk al nat genoeg geworden.
Reisdag (旅行中)
Jun 4, 2024
Asia/Tokyo
26°C rain
26°C rain
Vandaag is een reisdag. Alle nieuwe platen passen netjes in de rugzak. Het kleine rugzakje die ik als handbagage gebruik past er ook nog bij. Samen iets over de 21kg dus dat valt ruim onder de limiet voor de vlucht straks.
Dat is ook nog prima te dragen op alleen de schouders dus geen gedoe met de heupband want ik heb een hekel aan die dingen.
Straks even opletten dat ik naar terminal 3 ga. Het is immers een binnenlandse vlucht. Omdat ik die terminal niet ken, nog niet ben ingecheckt en vandaag de vlucht missen geen optie is, wil ik toch ruim op tijd op het vliegveld zijn. Maar zit toch best ruim in de tijd vandaag.
9:50 pasje van de kamer ingeleverd en op naar Narita AirPort. Heb besloten om niet met de trein maar met de bus te gaan. Zelfs daar ben ik eigenlijk iets te vroeg voor dus de tijd even volgemaakt met pachinko.
Dat laat zich het best beschrijven als een soort mengelmoes van flipper en een gokkast.
Geen idee hoe je de minigames moet spelen, maar heb me wel even vermaakt. Je blijft ook wel wakker in zo’n pachinkohal want al die machine staan op volumestand doof en slechthorenden.
Dat is ook nog prima te dragen op alleen de schouders dus geen gedoe met de heupband want ik heb een hekel aan die dingen.
Straks even opletten dat ik naar terminal 3 ga. Het is immers een binnenlandse vlucht. Omdat ik die terminal niet ken, nog niet ben ingecheckt en vandaag de vlucht missen geen optie is, wil ik toch ruim op tijd op het vliegveld zijn. Maar zit toch best ruim in de tijd vandaag.
9:50 pasje van de kamer ingeleverd en op naar Narita AirPort. Heb besloten om niet met de trein maar met de bus te gaan. Zelfs daar ben ik eigenlijk iets te vroeg voor dus de tijd even volgemaakt met pachinko.
Dat laat zich het best beschrijven als een soort mengelmoes van flipper en een gokkast.
Geen idee hoe je de minigames moet spelen, maar heb me wel even vermaakt. Je blijft ook wel wakker in zo’n pachinkohal want al die machine staan op volumestand doof en slechthorenden.
Hiroshima Okonomiyaki (お好み焼き)
Jun 4, 2024
Asia/Tokyo
23°C rain
23°C rain
Inchecken verliep zonder problemen. Geen paspoort nodig, het is immers een binnenlandse vlucht en op de trein laat je hem ook niet zien. Tijdens het wachten stond er een gozer een half uur lang steeds korte dansjes voor zijn telefoon te doen. Zonder muziek, maar het zal er straks op TikTok ongetwijfeld minder belachelijk uitzien.
De vlucht was prima. Zat maar half vol en een klein beetje turbulentie.
De busreis van Hiroshima AirPort naar de stad ook nadat ik de juiste lijn had gevonden.
Je heb een Hollandse mond zeggen ze wel eens, alleen hebben ze hier geen Hollandse oren👂.
Dan maar gewoon achter de meute aanlopen en de rode bus die je niet moet hebben vertrekt net. Dan zal het de gele wel zijn.
Begint al te schemeren maar vanuit de bus het prachtige Japanse landschap kunnen bewonderen. Ik word warempel op de juiste plek afgezet. Is midden in het centrum en nog maar een klein stukje bij het hotel vandaan.
Heel mooi hotel, kamer is super en de locatie is geweldig. Ze hebben zoals veel hotels in Japan en verdieping met publiek badhuis met heet bad en deze heeft zelfs een sauna. Normaal mag ik daar niet in vanwege tatoeages. Maar hier mogen wij ‘Yakuza Support Group’ er na 23:00 ook in. Straks dus even naar de bovenste verdieping waar de sauna zit en onderbroek uit en zwaaien.
Omdat de fase van trek nu echt in honger was overgegaan meteen mijn tas op de kamer gegooid en de deur uit.
In Japan staan verschillende prefecturen bekend om een eigen streekgerecht of schotel. Hiroshima heeft Okonomiyaki. Op de kaart staat het hier vertaald als Japanse pizza 🤣 maar de vergelijking houd op bij dat ze beide rond zijn.
Het is meer een soort meerlaagse pannenkoek met als hoofdbestanddeel kool. Samen met wat spek en ei wordt het voor je op de hete plaat bereid. Dit was één van de redenen om naar Hiroshima te komen en wat een tractie 😋.
Daarna nog even rondgekeken en ik zit hier echt midden in het centrum. Wel een heel andere meer relaxte sfeer dan Tokyo. Moeilijk voor te stellen dat het hier 6 August 1945 met één verwoestende klap allemaal van de kaart geveegd is geweest.
De vlucht was prima. Zat maar half vol en een klein beetje turbulentie.
De busreis van Hiroshima AirPort naar de stad ook nadat ik de juiste lijn had gevonden.
Je heb een Hollandse mond zeggen ze wel eens, alleen hebben ze hier geen Hollandse oren👂.
Dan maar gewoon achter de meute aanlopen en de rode bus die je niet moet hebben vertrekt net. Dan zal het de gele wel zijn.
Begint al te schemeren maar vanuit de bus het prachtige Japanse landschap kunnen bewonderen. Ik word warempel op de juiste plek afgezet. Is midden in het centrum en nog maar een klein stukje bij het hotel vandaan.
Heel mooi hotel, kamer is super en de locatie is geweldig. Ze hebben zoals veel hotels in Japan en verdieping met publiek badhuis met heet bad en deze heeft zelfs een sauna. Normaal mag ik daar niet in vanwege tatoeages. Maar hier mogen wij ‘Yakuza Support Group’ er na 23:00 ook in. Straks dus even naar de bovenste verdieping waar de sauna zit en onderbroek uit en zwaaien.
Omdat de fase van trek nu echt in honger was overgegaan meteen mijn tas op de kamer gegooid en de deur uit.
In Japan staan verschillende prefecturen bekend om een eigen streekgerecht of schotel. Hiroshima heeft Okonomiyaki. Op de kaart staat het hier vertaald als Japanse pizza 🤣 maar de vergelijking houd op bij dat ze beide rond zijn.
Het is meer een soort meerlaagse pannenkoek met als hoofdbestanddeel kool. Samen met wat spek en ei wordt het voor je op de hete plaat bereid. Dit was één van de redenen om naar Hiroshima te komen en wat een tractie 😋.
Daarna nog even rondgekeken en ik zit hier echt midden in het centrum. Wel een heel andere meer relaxte sfeer dan Tokyo. Moeilijk voor te stellen dat het hier 6 August 1945 met één verwoestende klap allemaal van de kaart geveegd is geweest.
Badderen (ゴム製のアヒル)
Jun 4, 2024
Asia/Tokyo
24°C partly-cloudy-day
24°C partly-cloudy-day
Eh nee, het is niet dat het geld op is en ik nu noodgedwongen als masseur moet beunen bij Candeo. Dit is de kleding die voor je klaarligt in het hotel. Die draag je naar het publiek badhuis op de bovenste verdieping.
Na 23:00 gisteravond mocht ik daar ook in en de eerste 2 minuten zijn een beetje ongemakkelijk tussen alle naakte Japanse mannen. Je kijkt niet echt maar je hebt nu eenmaal ooghoeken en wat blijkt. De Tiemol is hier een frankfurter in het land van de cocktailworstjes. Dus kont in, beetje naar achter hangen en wijdbeens rondlopen.
Heet bad buiten met uitzicht over de stad en één binnen. Sauna en een koud bad dus even de Wim Hof uitgehangen en was allemaal zeer aangenaam.
Daarna geslapen als een baby en vanmorgen weer op pad. Wat me hier meer opvalt is dat Japanse auto’s erg gaaf zijn. Compact, EV, dikke velgen en verlichte nummerplaten. Allemaal modellen die wij niet kennen. Ook gaaf zijn de automatische parkeergarages.
Na 23:00 gisteravond mocht ik daar ook in en de eerste 2 minuten zijn een beetje ongemakkelijk tussen alle naakte Japanse mannen. Je kijkt niet echt maar je hebt nu eenmaal ooghoeken en wat blijkt. De Tiemol is hier een frankfurter in het land van de cocktailworstjes. Dus kont in, beetje naar achter hangen en wijdbeens rondlopen.
Heet bad buiten met uitzicht over de stad en één binnen. Sauna en een koud bad dus even de Wim Hof uitgehangen en was allemaal zeer aangenaam.
Daarna geslapen als een baby en vanmorgen weer op pad. Wat me hier meer opvalt is dat Japanse auto’s erg gaaf zijn. Compact, EV, dikke velgen en verlichte nummerplaten. Allemaal modellen die wij niet kennen. Ook gaaf zijn de automatische parkeergarages.
Atomic Bomb Dome (広島平和記念碑)
Jun 5, 2024
Asia/Tokyo
23°C partly-cloudy-day
23°C partly-cloudy-day
Hiroshima is in de annalen van de wereldgeschiedenis bijgeschreven vanwege de eerste inzet van een atoombom.
Op 6 augustus 1945 liet de B-29 met bijnaam Enola Gay hier ‘little boy’ vallen. Met als gevolg de verwoesting van een groot deel van Hiroshima. De bom is afgegaan vlak boven de toenmalige Prefectural Industrial Promotion Hall maar dit is vanwege het pad van de drukgolf het enige bouwwerk wat enigszins is blijven staan.
Tegenwoordig is het een Unesco World Heritage Site en ook wel bekend als Atomic Bomb Dome.
Het is een vreemde sensatie om hier te lopen wetende wat er bijna 80 jaar geleden gebeurd is. Ook bij het bezoek aan het museum lopen geregeld de koude rillingen over je rug. Ik zal de foto’s hier beperken tot kindvriendelijk.
Wel goed te zien dat de vele schoolklassen die hier op bezoek komen in ieder geval discipline geleerd krijgen en netjes in rijen van twee de geschiedenis ervaren.
Als oud militair helemaal goed om te zien dat ze ook het netjes afhangen van hun rugzak hebben geleerd. Houd het bijna niet droog 👍.
Sommige van die kinderen hebben opdrachten gekregen. Één daarvan is het interviewen in het Engels van buitenlanders. Hoe heet je, waar kom je vandaan enzovoort. Natuurlijk wordt ik er uitgepikt maar krijg als bedankje een papieren kraanvogel.
Het vouwen van die kraanvogels door schoolklassen is een traditie die te maken heeft met een jong meisje genaamd Sadako Sasaki. En bij elkaar resulteert dit in ontelbare kraanvogels bij haar monument.
Op 6 augustus 1945 liet de B-29 met bijnaam Enola Gay hier ‘little boy’ vallen. Met als gevolg de verwoesting van een groot deel van Hiroshima. De bom is afgegaan vlak boven de toenmalige Prefectural Industrial Promotion Hall maar dit is vanwege het pad van de drukgolf het enige bouwwerk wat enigszins is blijven staan.
Tegenwoordig is het een Unesco World Heritage Site en ook wel bekend als Atomic Bomb Dome.
Het is een vreemde sensatie om hier te lopen wetende wat er bijna 80 jaar geleden gebeurd is. Ook bij het bezoek aan het museum lopen geregeld de koude rillingen over je rug. Ik zal de foto’s hier beperken tot kindvriendelijk.
Wel goed te zien dat de vele schoolklassen die hier op bezoek komen in ieder geval discipline geleerd krijgen en netjes in rijen van twee de geschiedenis ervaren.
Als oud militair helemaal goed om te zien dat ze ook het netjes afhangen van hun rugzak hebben geleerd. Houd het bijna niet droog 👍.
Sommige van die kinderen hebben opdrachten gekregen. Één daarvan is het interviewen in het Engels van buitenlanders. Hoe heet je, waar kom je vandaan enzovoort. Natuurlijk wordt ik er uitgepikt maar krijg als bedankje een papieren kraanvogel.
Het vouwen van die kraanvogels door schoolklassen is een traditie die te maken heeft met een jong meisje genaamd Sadako Sasaki. En bij elkaar resulteert dit in ontelbare kraanvogels bij haar monument.
Kasteel Hiroshima (広島城)
Jun 5, 2024
Asia/Tokyo
23°C partly-cloudy-day
23°C partly-cloudy-day
Vanaf de A-Dome is het een klein stukje wandelen naar kasteel Hiroshima.
Als ik eerlijk ben is er niet heel veel over te zeggen of zien. Even kort rondgelopen. Op zich mooi maar op het binnenterrein stonden vooral souvenierswinkeltjes dus ik was snel klaar. Wel even bij de kooikarpers staan kijken en dat geeft me een idee voor vanavond.
Even naar de 7-11 om een kaartje te halen.
Als ik eerlijk ben is er niet heel veel over te zeggen of zien. Even kort rondgelopen. Op zich mooi maar op het binnenterrein stonden vooral souvenierswinkeltjes dus ik was snel klaar. Wel even bij de kooikarpers staan kijken en dat geeft me een idee voor vanavond.
Even naar de 7-11 om een kaartje te halen.
Hiroshima Carp (マツダ ズームズームスタジアム)
Jun 5, 2024
Asia/Tokyo
23°C partly-cloudy-day
23°C partly-cloudy-day
Geen zin om vanavond door de stad de struinen dus wat dan? Nou het lijkt erop dat de nieuwe hobby het bezoeken van honkbal wedstrijden is. En de Hiroshima Carp spelen vandaag thuis.
Kaartjes zijn via een automaat in de 7-11 te krijgen maar dat hele menu is in het Japans. Gelukkig is de winkelbediende behulpzaam en blijkt een Carp fan te zijn. Na het hele menu doorlopen te hebben komt er een bonnetje uitzetten. Even samen terug naar de kassa. En ik heb een kaartje voor vanavond.
Mazda Zoom-Zoom stadion is niet al te ver en hoe dichterbij ik kom hoe meer fans in teamkleuren één en dezelfde richting op lopen, dus ik volg de meute maar gewoon.
Mooi stadion ook, en je ziet de Shinkansen om de haverklap voorbij rijden.
Bij het stadion hebben ze petjes voor gemiddeld €28 maar zo diep zit de clubliefde nou ook weer niet. De petjes in de aanbieding, zullen wel van vorig seizoen zijn, maar zijn ook rood dus voldoen prima voor €14.
Het is hier geen Tokyo. Geen toerist te bekennen in het stadion en de bewegwijzering houd daar dus ook geen rekening mee. Maar uiteindelijk zonder problemen mijn stoeltje gevonden.
Ook hier weer RugBeertenderMeisjes maar ze hebben geen contactloos betaalautomaat dus dan maar bier halen bij de stand boven.
Wedstrijd begint meteen goed met een homerun, maar daarna kakt het een beetje in. Gelukkig komt het in de 6e en 8ste inning weer tot het bereiken van de thuisplaat. 6-0 Hiroshima Toyo Carp. Ik breng dus ook hier geluk.
Net zoals in Tokyo wordt er door de pitchers tussen de 135 en 148km/h gegooid. Niet zo hard als in de MBL maar de wedstrijden zijn wel aangenamer om aan te zien.
Dat kan ook met de supporters te maken hebben misschien? De Japanse fans maken er een, voor hun doen, uitbundig feest van.
Straks na 23:00 weer even naar de naakte mannen verdieping. Die details zal ik verder voor vandaag besparen. Maar de benen kunnen wel even een sauna, koud en heet water bad gebruiken.
Kaartjes zijn via een automaat in de 7-11 te krijgen maar dat hele menu is in het Japans. Gelukkig is de winkelbediende behulpzaam en blijkt een Carp fan te zijn. Na het hele menu doorlopen te hebben komt er een bonnetje uitzetten. Even samen terug naar de kassa. En ik heb een kaartje voor vanavond.
Mazda Zoom-Zoom stadion is niet al te ver en hoe dichterbij ik kom hoe meer fans in teamkleuren één en dezelfde richting op lopen, dus ik volg de meute maar gewoon.
Mooi stadion ook, en je ziet de Shinkansen om de haverklap voorbij rijden.
Bij het stadion hebben ze petjes voor gemiddeld €28 maar zo diep zit de clubliefde nou ook weer niet. De petjes in de aanbieding, zullen wel van vorig seizoen zijn, maar zijn ook rood dus voldoen prima voor €14.
Het is hier geen Tokyo. Geen toerist te bekennen in het stadion en de bewegwijzering houd daar dus ook geen rekening mee. Maar uiteindelijk zonder problemen mijn stoeltje gevonden.
Ook hier weer RugBeertenderMeisjes maar ze hebben geen contactloos betaalautomaat dus dan maar bier halen bij de stand boven.
Wedstrijd begint meteen goed met een homerun, maar daarna kakt het een beetje in. Gelukkig komt het in de 6e en 8ste inning weer tot het bereiken van de thuisplaat. 6-0 Hiroshima Toyo Carp. Ik breng dus ook hier geluk.
Net zoals in Tokyo wordt er door de pitchers tussen de 135 en 148km/h gegooid. Niet zo hard als in de MBL maar de wedstrijden zijn wel aangenamer om aan te zien.
Dat kan ook met de supporters te maken hebben misschien? De Japanse fans maken er een, voor hun doen, uitbundig feest van.
Straks na 23:00 weer even naar de naakte mannen verdieping. Die details zal ik verder voor vandaag besparen. Maar de benen kunnen wel even een sauna, koud en heet water bad gebruiken.
Mount Misen (弥山)
Jun 6, 2024
Asia/Tokyo
24°C partly-cloudy-day
24°C partly-cloudy-day
Vandaag nemen we de boot naar het eiland Itsukushima. Bekend van de Itsukushima-jinja, maar zowel het eiland als de shrine staan in de volksmond bekend als Miyajima.
Had even geen rekening gehouden met eb en vloed. Tussen de middag is het eb en kunnen de boten niet varen. Dat wordt dus een dagvullend programma. Eenmaal de rivier en haven uit geeft de boot flink gas, maar al met al ben je toch iets van 30 minuten aan het varen.
Het eiland staat ook bekend om de herten die hier loslopen en mount Misen. Die herten gedragen zich hier als zwerfhonden in een hertenjas. Als je niet uitkijkt ben je je eten kwijt.
Mount Misen is iets van 500 meter hoog maar er gaat een kabelbaan voor een gedeelte van de route. Die nemen we dan maar omhoog, maar voordat je bij het 1e station bent moet je al een flink stukje klimmen. Nadat je uit de kabelbaan stapt begint de echte klim naar de top. Eerst een heel stuk afdalen de vallei in en daarna stijf omhoog.
Deze klim is geen kattepis en ik moet alle zeilen bijzetten om, ook dit maal, hevig hijgend de top te bereiken. Maar het uitzicht is het allemaal waard.
Uiteraard had ik alleen een enkeltje gekocht voor naar boven dus de afdaling moest gelopen worden.
Heb helemaal niets geleerd van de vorige berg en ook deze afdaling was pittig en verraderlijk. Allemaal traptreden gemaakt van rotsen en kwam geen eind aan. Mijn knieën stierven duizend doden, begon me af te vragen waarom ik niet gewoon all-inclusive in Turkije op een strandstoel was gaan liggen maar had uiteindelijk de tijd van mijn leven.
Eenmaal beneden beland was de tank compleet leeg, net zoals snel daarna het koude sportdrankje.
Is voor het eerst dat er geen energie meer over is dus met een welverdiend ijsje maar tussen de herten gaan liggen voor een dutje.
Tijdens de terugvaart wordt er in de rivier stapvoets gevaren. Het water is maar net hoog genoeg. Er staat zelfs iemand tot zijn heupen midden in de rivier te vissen in zo’n rubberen tuinbroek.
Straks in het hotel maar even de planning voor morgen herzien want nog een dag bergklassement wordt hem niet. Vanavond sowieso rustig aan denk ik en misschien even opladen met Netflix in het hotel.
Had even geen rekening gehouden met eb en vloed. Tussen de middag is het eb en kunnen de boten niet varen. Dat wordt dus een dagvullend programma. Eenmaal de rivier en haven uit geeft de boot flink gas, maar al met al ben je toch iets van 30 minuten aan het varen.
Het eiland staat ook bekend om de herten die hier loslopen en mount Misen. Die herten gedragen zich hier als zwerfhonden in een hertenjas. Als je niet uitkijkt ben je je eten kwijt.
Mount Misen is iets van 500 meter hoog maar er gaat een kabelbaan voor een gedeelte van de route. Die nemen we dan maar omhoog, maar voordat je bij het 1e station bent moet je al een flink stukje klimmen. Nadat je uit de kabelbaan stapt begint de echte klim naar de top. Eerst een heel stuk afdalen de vallei in en daarna stijf omhoog.
Deze klim is geen kattepis en ik moet alle zeilen bijzetten om, ook dit maal, hevig hijgend de top te bereiken. Maar het uitzicht is het allemaal waard.
Uiteraard had ik alleen een enkeltje gekocht voor naar boven dus de afdaling moest gelopen worden.
Heb helemaal niets geleerd van de vorige berg en ook deze afdaling was pittig en verraderlijk. Allemaal traptreden gemaakt van rotsen en kwam geen eind aan. Mijn knieën stierven duizend doden, begon me af te vragen waarom ik niet gewoon all-inclusive in Turkije op een strandstoel was gaan liggen maar had uiteindelijk de tijd van mijn leven.
Eenmaal beneden beland was de tank compleet leeg, net zoals snel daarna het koude sportdrankje.
Is voor het eerst dat er geen energie meer over is dus met een welverdiend ijsje maar tussen de herten gaan liggen voor een dutje.
Tijdens de terugvaart wordt er in de rivier stapvoets gevaren. Het water is maar net hoog genoeg. Er staat zelfs iemand tot zijn heupen midden in de rivier te vissen in zo’n rubberen tuinbroek.
Straks in het hotel maar even de planning voor morgen herzien want nog een dag bergklassement wordt hem niet. Vanavond sowieso rustig aan denk ik en misschien even opladen met Netflix in het hotel.
Dagje Rustig Aan (何もしない日)
Jun 7, 2024
Asia/Tokyo
25°C partly-cloudy-day
25°C partly-cloudy-day
Gister is toch een grotere aanslag gebleken op het fysiek gestel dan in eerste instantie de bedoeling was. De geplande avond Netflix is gelukt. In plaats van Netflix stond Plex de hele avond aan terwijl ik knock-out, vermoedelijk hevig snurkend op bed lag. Zal wel nodig zijn geweest denk ik.
Had ook een beetje keelpijn, lag te zweten dus misschien een kleine zonnesteek of een zwaar geval van aanstelleritus. Ik denk het laatste.
Vanmorgen de verdere schade opgenomen.
Keelpijn is gelukkig weg, enorme spierpijn en mijn gezicht, vooral de wangen, zijn licht doorbakken.
De benen zijn van onder hun mooie witte kleur kwijt en van boven voelen ze als pap.
Dus vandaag de pet op om de wangen uit de zon te houden, even de weg oversteken en bij 7-11 een broodje met eiwitten voor het herstel en een choco pie voor de snelle suikers.
Nu de verdere dag maar eens bekijken. Voor vandaag stond eigenlijk de Sandankyo Valley op de planning maar na overleg met eerder genoemd fysiek gestel zetten we daar maar een streep doorheen.
Omdat ik gister niet eerder dan 16:50 terug kon varen heb ik Shukkeien Garden moeten overslaan. Laten we daar vandaag dan maar mee beginnen.
Verder zal de oplettende volger een foto hebben gezien van Tower Records op de avond dat ik hier aankwam. Dus ook die zetten we er voor vandaag op. De rugzak zat immer nog lang niet aan de kilo’s.
Shukkeien was niet zo heel ver lopen en de wandeling doet de benen goed. Bloed begint weer een beetje te stromen en al snel voelt het allemaal weer prima.
Erg mooie tuin met enorme koi. Ik ken iemand die hier stiekem allemaal kruidenstekjes in haar handtas had gestopt.
Een aantal foto’s zijn in breedbeeld dus klik erop om ze volledig te zien.
Twee Japanse stellen met 8 man cameraploeg en belichting eromheen voor de meest natuurlijke trouwfoto’s. Wel een beetje plaatsvervangende schaamte bij een, zo te horen, Amerikaans stel die in vol ornaat: Kimono en slippers door de tuin liep. Zou ik dan toch bij de woke generatie horen?
Temperatuur en zon doen vandaag flink mee dus even een ijsje, uiteraard op een stokje, naar binnen gewerkt.
Tower Records viel tegen. Alleen maar nieuwe platen maar de medewerker was behulpzaam en verwees me door naar Stereo records iets verderop. Daar was veel meer te vinden maar helaas had bijna geen één plaat een OBI en ik ben nu eenmaal contractueel gelimiteerd.
Dat houd wel in dat er dus opeens plek over is in de rugzak. Die kunnen we mooi opvullen met een Nintendo Switch. Die is hier maar €205. Meteen wat tenensokken gescoord en op de weg terug bij één van de vele eettentjes wat eten op een stokje gehaald.
Nu eerst terug naar het hotel. Liter water drinken en het rugzakje droppen. Straks een rustige avond en even de was doen. Moet morgenochtend erg vroeg naar het vliegveld.
Zoute hap (しょっぱい一口)
Jun 7, 2024
Asia/Tokyo
28°C partly-cloudy-day
28°C partly-cloudy-day
Het was weer tijd voor Okonomiyaki. Werd bij dit restaurant alleen bij andere mensen aan tafel gezet dus heb de foto’s maar even achterwege gelaten.
Een groot verschil met Tokyo is dat men hier veel meer mensen op de fiets ziet. Mijn vermoeden is dat het te maken heeft met het openbaar vervoer hier. Of eerder het gebrek daar aan. Er rijden wat trams en stadsbussen maar daar houd het wel mee op.
Kortom, in Hiroshima zijn het net Nederlanders. Ze doen veel op de fiets. Wat wel afwijkt zijn de fietsvoorzieningen. Fietspaden kennen ze niet dus iedereen maakt gezamenlijk met de voetgangers gebruik van het trottoir. En die fietsers rijden flink door, druk zigzaggend tussen de voetgangers. Dus het is wel uitkijken geblazen. Vooral als het druk is.
Had al de hele dag onbewust behoefte aan wat zouts. Met al die Japanse verpakkingen heb je geen idee wat voor smaak je koopt dus dan maar even safe aan de Pringles. Verpakking opengetrokken, drie stuks op en nu weet ik weer dat ik Pringles helemaal niet lekker vindt 🫢
Het was ondertussen een mooi moment om de was te doen. Wasautomaat is redelijk makkelijk te volgen. Vond de Engelse vertaling pas aan de muur nadat ik hem al zelfstandig aan de gang had gekregen. Voor 500 yen is het nog goedkoop ook. Omgerekend 2,95 voor wassen en drogen inclusief wasmiddel.
Nog één uur en een kwartier en ik heb weer allemaal schone kleren voor het vervolg van de reis.
Een groot verschil met Tokyo is dat men hier veel meer mensen op de fiets ziet. Mijn vermoeden is dat het te maken heeft met het openbaar vervoer hier. Of eerder het gebrek daar aan. Er rijden wat trams en stadsbussen maar daar houd het wel mee op.
Kortom, in Hiroshima zijn het net Nederlanders. Ze doen veel op de fiets. Wat wel afwijkt zijn de fietsvoorzieningen. Fietspaden kennen ze niet dus iedereen maakt gezamenlijk met de voetgangers gebruik van het trottoir. En die fietsers rijden flink door, druk zigzaggend tussen de voetgangers. Dus het is wel uitkijken geblazen. Vooral als het druk is.
Had al de hele dag onbewust behoefte aan wat zouts. Met al die Japanse verpakkingen heb je geen idee wat voor smaak je koopt dus dan maar even safe aan de Pringles. Verpakking opengetrokken, drie stuks op en nu weet ik weer dat ik Pringles helemaal niet lekker vindt 🫢
Het was ondertussen een mooi moment om de was te doen. Wasautomaat is redelijk makkelijk te volgen. Vond de Engelse vertaling pas aan de muur nadat ik hem al zelfstandig aan de gang had gekregen. Voor 500 yen is het nog goedkoop ook. Omgerekend 2,95 voor wassen en drogen inclusief wasmiddel.
Nog één uur en een kwartier en ik heb weer allemaal schone kleren voor het vervolg van de reis.
Sayōnara Nihon (さようなら日本)
Jun 7, 2024
Asia/Tokyo
25°C rain
25°C rain
Vanmorgen ging de wekker om 06:30. Omdat het hier in Japan erg vroeg licht is was ik al wakker. Rugzak was al gepakt en liep dus ook een kwartier eerder dan gepland het hotel uit.
Busstation is een klein stukje lopen. Ik ken de route en situatie al dus alles gaat op een soort van routine. Heb warempel nu ook een bus eerder naar het vliegveld.
Meteen maar even het saldo op mijn Suica opgemaakt aan wat drinken en een broodje.
Toen ik, een maand geleden, de vlucht van vandaag boekte verdween hij in de allerlaatste stap ineens. Was onder mijn neus uitverkocht. De enige optie die er nog was om te vliegen vandaag…..business class.
Maar dan wel in de light variant. Volledig business class is alleen voor de happy few in onze familie 🤪
Normaal boek ik dat nooit evenals de extra opties voor priority en stoelkeuze. Maar het is wel lekker voor een keer. De rij overslaan bij het inchecken en als eerste boarden.
En de ruimere zittingen natuurlijk.
Vandaag verlaat ik Japan en vlieg naar Korea. Seoul om precies te zijn.
Voor Intimi:
Terugkijkend op alweer mijn derde bezoek aan dit land heb ik toch weer nieuwe dingen gezien en geleerd. Het land is in de afgelopen tien jaar nog weer een stuk toegankelijker geworden maar het blijft Japan en heeft zijn unieke identiteit niet verloren.
Ik kan niet precies de vinger leggen op wat mij zo enorm trekt maar op de een of andere manier is er iets in dit land en deze cultuur wat 100% matched met waar ik mij prettig bij voel.
Het is bijvoorbeeld belachelijk dat wij westerners verbaasd zijn dat hier zaken punctueel op de seconde gebeuren. De trein en bussen op de cm stoppen waar ze horen en mensen dan ook netjes op elkaar wachten met uit en instappen. Terwijl dit in zowel de Japanse als mijn beleving de normaalste zaak van de wereld is.
Voor nu zeg ik Sayōnara Nihon. Dōmo arigatōgozaimasu. Tot de volgende keer, maar dan waarschijnlijk in de vorm van een road-trip.
Busstation is een klein stukje lopen. Ik ken de route en situatie al dus alles gaat op een soort van routine. Heb warempel nu ook een bus eerder naar het vliegveld.
Meteen maar even het saldo op mijn Suica opgemaakt aan wat drinken en een broodje.
Toen ik, een maand geleden, de vlucht van vandaag boekte verdween hij in de allerlaatste stap ineens. Was onder mijn neus uitverkocht. De enige optie die er nog was om te vliegen vandaag…..business class.
Maar dan wel in de light variant. Volledig business class is alleen voor de happy few in onze familie 🤪
Normaal boek ik dat nooit evenals de extra opties voor priority en stoelkeuze. Maar het is wel lekker voor een keer. De rij overslaan bij het inchecken en als eerste boarden.
En de ruimere zittingen natuurlijk.
Vandaag verlaat ik Japan en vlieg naar Korea. Seoul om precies te zijn.
Voor Intimi:
Terugkijkend op alweer mijn derde bezoek aan dit land heb ik toch weer nieuwe dingen gezien en geleerd. Het land is in de afgelopen tien jaar nog weer een stuk toegankelijker geworden maar het blijft Japan en heeft zijn unieke identiteit niet verloren.
Ik kan niet precies de vinger leggen op wat mij zo enorm trekt maar op de een of andere manier is er iets in dit land en deze cultuur wat 100% matched met waar ik mij prettig bij voel.
Het is bijvoorbeeld belachelijk dat wij westerners verbaasd zijn dat hier zaken punctueel op de seconde gebeuren. De trein en bussen op de cm stoppen waar ze horen en mensen dan ook netjes op elkaar wachten met uit en instappen. Terwijl dit in zowel de Japanse als mijn beleving de normaalste zaak van de wereld is.
Voor nu zeg ik Sayōnara Nihon. Dōmo arigatōgozaimasu. Tot de volgende keer, maar dan waarschijnlijk in de vorm van een road-trip.
Seoul (안녕 서울)
Jun 8, 2024
Asia/Seoul
23°C rain
23°C rain
Vlucht naar Incheon AirPort verliep prima. Wel met turbulentie de hele weg en zicht op de zitplaatsen van de stewardessen. Maar door de typische Koreaanse cupmaat van de dames zullen we het maar onder de gemiste kansen scharen. Bijbehorende Benny Hill muziekje bewaren we maar voor een ander moment.
Na de landing duurde het wel erg lang om door immigratie te komen maar uiteindelijk weer met rugzak verenigd. Samen nog even gekeken waar de nieuwe stempel in het passport staat. Blijkt dat ze hem bij China op de pagina hebben geplakt.
Even moeten zoeken naar de balies van de telecomproviders en een simkaart gehaald. We zijn weer online.
Nu had ik me voor vertrek niet heel erg verdiept in Korea en tot nu toe hebben zowel rugzak als ikzelf de indruk dat het hier vooral een cash economie betreft. Ze hebben t-money, verschillende aanbieders zelfs. Maar die kaarten moet je kopen en dan nog steeds met cash opladen. Dus eerst naar verdieping -3 om een kaart te halen. Dan de bovenste verdieping om te pinnen en weer helemaal terug naar beneden om de kaart op te laden en de metro te pakken.
Die metro’s doen ook niet echt aan Engelse informatie dus het is goed opletten geblazen en vooral goed dat rugzak actief mee kijkt.
Uiteindelijk het hotel gevonden. Weet nog niet wat ik ervan moet vinden maar het deelt de bovenste twee verdieping met een massagesalon onder dezelfde naam.
Ik had het hotel vooral uitgekozen vanwege de locatie en er stond niets vermeld over extra beschikbare services. Het bed is in ieder geval goed en de locatie top.
Op de gang staat een houten stellage voor de kamerdeur. Lijkt me niet dat dit voor het drogen van de was is, dus goed dat ik die al heb gedaan.
Meteen de deur uit voor een ommetje en kwam al snel terecht in een ondergronds doolhof van foodhalls en foodmarkets. De ene ging over in de andere en krijg steeds meer het idee dat die t-money kaart niet overal te gebruiken is zoals ze adverteerden.
Bij de standjes op straat gebruiken ze allemaal Namane met een QR code.
Grappig detail is dat het personeel van die foodhalls zich alleen maar laat omschrijven als de Koreaanse Moetiara.
Wel goed kijken wat je eet. Of juist niet en gewoon opeten.
Rugzak wil bij deze even de groeten doen aan de daypacks die thuis zijn gebleven.
Na de landing duurde het wel erg lang om door immigratie te komen maar uiteindelijk weer met rugzak verenigd. Samen nog even gekeken waar de nieuwe stempel in het passport staat. Blijkt dat ze hem bij China op de pagina hebben geplakt.
Even moeten zoeken naar de balies van de telecomproviders en een simkaart gehaald. We zijn weer online.
Nu had ik me voor vertrek niet heel erg verdiept in Korea en tot nu toe hebben zowel rugzak als ikzelf de indruk dat het hier vooral een cash economie betreft. Ze hebben t-money, verschillende aanbieders zelfs. Maar die kaarten moet je kopen en dan nog steeds met cash opladen. Dus eerst naar verdieping -3 om een kaart te halen. Dan de bovenste verdieping om te pinnen en weer helemaal terug naar beneden om de kaart op te laden en de metro te pakken.
Die metro’s doen ook niet echt aan Engelse informatie dus het is goed opletten geblazen en vooral goed dat rugzak actief mee kijkt.
Uiteindelijk het hotel gevonden. Weet nog niet wat ik ervan moet vinden maar het deelt de bovenste twee verdieping met een massagesalon onder dezelfde naam.
Ik had het hotel vooral uitgekozen vanwege de locatie en er stond niets vermeld over extra beschikbare services. Het bed is in ieder geval goed en de locatie top.
Op de gang staat een houten stellage voor de kamerdeur. Lijkt me niet dat dit voor het drogen van de was is, dus goed dat ik die al heb gedaan.
Meteen de deur uit voor een ommetje en kwam al snel terecht in een ondergronds doolhof van foodhalls en foodmarkets. De ene ging over in de andere en krijg steeds meer het idee dat die t-money kaart niet overal te gebruiken is zoals ze adverteerden.
Bij de standjes op straat gebruiken ze allemaal Namane met een QR code.
Grappig detail is dat het personeel van die foodhalls zich alleen maar laat omschrijven als de Koreaanse Moetiara.
Wel goed kijken wat je eet. Of juist niet en gewoon opeten.
Rugzak wil bij deze even de groeten doen aan de daypacks die thuis zijn gebleven.
Op de Camping (캠핑에서)
Jun 8, 2024
Asia/Seoul
25°C rain
25°C rain
In hetzelfde gebouw als het hotel zit een kiprestaurant. Juffrouw Tok zeg maar. En die hadden een leuk uitzicht had ik gezien.
Dus de wereldreis gemaakt helemaal naar de 3e verdieping. En dat was een pittig kippetje🔥
Maar goed dat ik ook hier een robottoilet heb, want er zal morgen geblust moeten worden bij de uitgang.
Porties zijn ook belachelijk groot. Dit kreeg ik natuurlijk nooit op. Maar heb lekker gegeten. Korea staat sowieso bekend om het eten dus ik ben benieuwd de komende dagen.
Niet alleen ik zat te smullen van een feestmaal, ook de lokale muggen waren zich massaal tegoed aan het doen aan mijn, voor hier, exotische bloed. Wat heb ik toch een ontzettende hekel aan 'buiten eten'.
Ben denk ik niet de enige.
Het hotel heeft op de ‘massageverdieping’ naast de receptie ook een dakterras. Kun je lekker zitten in een paar tentjes en mooi uitzicht over de stad.
En het is een soort van semi-buiten. Dus muggen....jammer voor jullie.
Nu dus even de airco aan in mijn tentje en lekker relaxen. Het is tenslotte ook vakantie.
Dus de wereldreis gemaakt helemaal naar de 3e verdieping. En dat was een pittig kippetje🔥
Maar goed dat ik ook hier een robottoilet heb, want er zal morgen geblust moeten worden bij de uitgang.
Porties zijn ook belachelijk groot. Dit kreeg ik natuurlijk nooit op. Maar heb lekker gegeten. Korea staat sowieso bekend om het eten dus ik ben benieuwd de komende dagen.
Niet alleen ik zat te smullen van een feestmaal, ook de lokale muggen waren zich massaal tegoed aan het doen aan mijn, voor hier, exotische bloed. Wat heb ik toch een ontzettende hekel aan 'buiten eten'.
Ben denk ik niet de enige.
Het hotel heeft op de ‘massageverdieping’ naast de receptie ook een dakterras. Kun je lekker zitten in een paar tentjes en mooi uitzicht over de stad.
En het is een soort van semi-buiten. Dus muggen....jammer voor jullie.
Nu dus even de airco aan in mijn tentje en lekker relaxen. Het is tenslotte ook vakantie.
De jacht (수렵)
Jun 9, 2024
Asia/Seoul
28°C partly-cloudy-day
28°C partly-cloudy-day
Na een uurtje of twee ben ik al grotendeels gewend aan de situatie in Korea. Google en Apple Maps zijn virtueel onbruikbaar, openbaar vervoer heeft Engelse vertalingen als je maar weet waar te kijken en ze rijden en lopen hier rechts. Ook voordringen en meteen de metro instappen. Ik zet de knop weer om op ‘the Dutch approach’.
Gelukkig kan ik ook ouderwets analoog kaartlezen. Voor de jeugd, dat is een soort GTA5 map, maar dan op papier geprint.
Dus het gaat me hier beter af dan Google die iedere keer vergeet dat er een metro is en Apple die dit nog uitgelegd moet krijgen.
Mijn hotel ligt midden in het drukke Myeong-dong winkelgebied. Daar is van alles te zien, maar wel veel van hetzelfde. Ik ben er nu al op uitgekeken en vooral geïnteresseerd in de verschillende etenswaren. Het zijn vooral veel bakvissen, BTS fans enzovoort die hier hun kleding, tassen en petjes volhangen met buttons en patches. Je ziet ze ook geregeld met knuffelbeesten lopen maar het is aan mij niet echt besteed.
Ook erg veel winkels die iets met beauty doen. Voor je gezicht enzo dus, niet het zwarte paard.
En waar veel media je willen doen geloven dat alles en iedereen hier, net zoals Black Pink en BTS, vol in de make-up over straat gaat moet ik de eerste echte man met eyeliner en een lippie nog bekennen. Ja, er was er één, maar die had een teddybeer aan zijn tas genaaid dus werd een pootje geholpen.
Godsdienst is ook erg aanwezig hier, soms vergelijkbaar met de helaas te vroeg gestorven Eindhovense Arnol Kox (Google hem maar). Maar ook groots opgezet Live TV dominee op een plein hier. Het zou me helemaal niets verbazen als het hier zou barsten van de religieuze sectes.
Indruk tot nu toe, erg modern land. Loopt met muziek en kleding waarschijnlijk voor op het westen. Maar het is wel veel van die overgeproduceerde rommel. Boy en Girlbands waarvan er één kan zingen, een ander de helft van de noten haalt en de rest er staat voor de dansjes en diversiteit.
In ieder geval: Ik had al verteld dat ik Platen en Pokemon verzamel. Voeg Playmobil doosjes ook maar aan de lijst toe van zaken die ik spaar die beginnen met de letter P.
En zijn er wat doosjes die alleen in Korea worden uitgegeven. Kan dus net zo goed van unobtainium in plaats van plastic gemaakt zijn maar……we zijn nu in Korea.
Blijkt dat het nog steeds niet heel makkelijk is. Om een plek te vinden die het merk verkoopt bedoel ik. De eerste twee winkels: No, No we have Lego.. you want Lego? Nee! Natuurlijk niet!
Uiteindelijk in de I’Park Mall een winkel gevonden en ja hoor… daar lagen ze.
Meteen maar wat extra ingeslagen. Ik ken een zekere iemand en haar zus die elite level sparen in dit merk.
Nog even staan kijken bij een event met raceautotjes van Tamiya. Ging best hard.
Nu door met een broodje van de warme bakker.
Gelukkig kan ik ook ouderwets analoog kaartlezen. Voor de jeugd, dat is een soort GTA5 map, maar dan op papier geprint.
Dus het gaat me hier beter af dan Google die iedere keer vergeet dat er een metro is en Apple die dit nog uitgelegd moet krijgen.
Mijn hotel ligt midden in het drukke Myeong-dong winkelgebied. Daar is van alles te zien, maar wel veel van hetzelfde. Ik ben er nu al op uitgekeken en vooral geïnteresseerd in de verschillende etenswaren. Het zijn vooral veel bakvissen, BTS fans enzovoort die hier hun kleding, tassen en petjes volhangen met buttons en patches. Je ziet ze ook geregeld met knuffelbeesten lopen maar het is aan mij niet echt besteed.
Ook erg veel winkels die iets met beauty doen. Voor je gezicht enzo dus, niet het zwarte paard.
En waar veel media je willen doen geloven dat alles en iedereen hier, net zoals Black Pink en BTS, vol in de make-up over straat gaat moet ik de eerste echte man met eyeliner en een lippie nog bekennen. Ja, er was er één, maar die had een teddybeer aan zijn tas genaaid dus werd een pootje geholpen.
Godsdienst is ook erg aanwezig hier, soms vergelijkbaar met de helaas te vroeg gestorven Eindhovense Arnol Kox (Google hem maar). Maar ook groots opgezet Live TV dominee op een plein hier. Het zou me helemaal niets verbazen als het hier zou barsten van de religieuze sectes.
Indruk tot nu toe, erg modern land. Loopt met muziek en kleding waarschijnlijk voor op het westen. Maar het is wel veel van die overgeproduceerde rommel. Boy en Girlbands waarvan er één kan zingen, een ander de helft van de noten haalt en de rest er staat voor de dansjes en diversiteit.
In ieder geval: Ik had al verteld dat ik Platen en Pokemon verzamel. Voeg Playmobil doosjes ook maar aan de lijst toe van zaken die ik spaar die beginnen met de letter P.
En zijn er wat doosjes die alleen in Korea worden uitgegeven. Kan dus net zo goed van unobtainium in plaats van plastic gemaakt zijn maar……we zijn nu in Korea.
Blijkt dat het nog steeds niet heel makkelijk is. Om een plek te vinden die het merk verkoopt bedoel ik. De eerste twee winkels: No, No we have Lego.. you want Lego? Nee! Natuurlijk niet!
Uiteindelijk in de I’Park Mall een winkel gevonden en ja hoor… daar lagen ze.
Meteen maar wat extra ingeslagen. Ik ken een zekere iemand en haar zus die elite level sparen in dit merk.
Nog even staan kijken bij een event met raceautotjes van Tamiya. Ging best hard.
Nu door met een broodje van de warme bakker.
Paleis Gyeongbokgung (경복궁)
Jun 9, 2024
Asia/Seoul
28°C partly-cloudy-day
28°C partly-cloudy-day
Gyeongbokgung staat in iedere reistips Seoul in de top drie. Dat kunnen we dus niet overslaan. Lekker weer dus gelopen, kaartje gehaald en naar binnen. Loopt ineens een groot deel van de bezoekers verkleed rond. Ja, maar dat wil ik ook. Zal jullie de teleurstellig besparen ik ben er nog steeds verdrietig van. Ze hadden geen jurk meer in mijn maat.
Daardoor viel ik wel wat meer op, als niet verkleed. Maar het kasteel was er niet minder indrukwekkend om. Het is een enorm complex met overal weer een kruipdoor sluipdoor die naar een nieuwe sectie leid. En natuurlijk steeds jalourse blikken vermijden als er weer eens wel iemand in mijn maat verkleed rondliep.
Enig punt van commentaar is wel dat je zowat nergens wat te drinken kunt halen en het warme seizoen is hier nu begonnen en de zon stond vol aan. Gelukkig had ik nog een flesje, maar toen die leeg was deze maar op het toilet gevuld met water. Dat is hier drinkbaar uit de kraan en een bacterie is nog altijd beter dan uitdroging. Was ook niet de enige want er stond waarempel een rij om de flesjes te vullen.
Heb het even moeten opzoeken. Het paleis had in de 19e eeuw 7700 kamers en het complex besloeg een terrein van 432 vierkante meter. Het is alleen sinds de sluipmoord op de keizerin in 1895 niet meer als keizerlijk paleis in gebruik. De moord werd uitgevoerd door Japanse agenten, ninja’s 🥷 in mijn fantasie en dat kan best want zo lang vliegen is het nu ook weer niet vanuit Japan. Tegenwoordig is het bekend als het Eulmi Incident.
Er indrukwekkend allemaal om te zien. Vooral dat zo'n paleis een soort mini stadje is.
Door puur toeval het afmarcheren van de wacht kunnen zien. Die waren wel verkleed in ieder geval.
Daardoor viel ik wel wat meer op, als niet verkleed. Maar het kasteel was er niet minder indrukwekkend om. Het is een enorm complex met overal weer een kruipdoor sluipdoor die naar een nieuwe sectie leid. En natuurlijk steeds jalourse blikken vermijden als er weer eens wel iemand in mijn maat verkleed rondliep.
Enig punt van commentaar is wel dat je zowat nergens wat te drinken kunt halen en het warme seizoen is hier nu begonnen en de zon stond vol aan. Gelukkig had ik nog een flesje, maar toen die leeg was deze maar op het toilet gevuld met water. Dat is hier drinkbaar uit de kraan en een bacterie is nog altijd beter dan uitdroging. Was ook niet de enige want er stond waarempel een rij om de flesjes te vullen.
Heb het even moeten opzoeken. Het paleis had in de 19e eeuw 7700 kamers en het complex besloeg een terrein van 432 vierkante meter. Het is alleen sinds de sluipmoord op de keizerin in 1895 niet meer als keizerlijk paleis in gebruik. De moord werd uitgevoerd door Japanse agenten, ninja’s 🥷 in mijn fantasie en dat kan best want zo lang vliegen is het nu ook weer niet vanuit Japan. Tegenwoordig is het bekend als het Eulmi Incident.
Er indrukwekkend allemaal om te zien. Vooral dat zo'n paleis een soort mini stadje is.
Door puur toeval het afmarcheren van de wacht kunnen zien. Die waren wel verkleed in ieder geval.
Poepballon (똥 풍선)
Jun 9, 2024
Asia/Seoul
28°C partly-cloudy-day
28°C partly-cloudy-day
Gadverdamme een poepballon. Als die maar niet om mijn tentje terecht komt.
North Korea's waste balloon confirmed to have entered the skies over Seoul. Citizens should be careful about falling cargo, and if you see it, do not approach it and report it to the military unit (1338) or the police. [Seoul City]
22:15
North Korea's waste balloon confirmed to have entered the skies over Seoul. Citizens should be careful about falling cargo, and if you see it, do not approach it and report it to the military unit (1338) or the police. [Seoul City]
22:15
Oosterse Geneeskunde (동양의학)
Jun 10, 2024
Asia/Seoul
30°C clear-day
30°C clear-day
Gisteravond even een rondje gedaan voordat ik in het tentje op de stadscamping ben gaan relaxen.
Dat rondje begon zoals gepland met het uitproberen van verschillende etenswaren bij de straattentjes. Kip op een spies, gebakken Nutellavis en vooral het eibroodje was erg lekker.
Me toch laten verleiden tot de verschillende winkels met snuisterijen en onder het motto van souveniertjes lichtelijk los gegaan op charms voor Crocs.
Ik had al een paar dagen last van een linkeroor wat dicht zat, af en toe een droog hoestje en vannacht kwam daar een hoofdpijn bij. Dus vanmorgen als eerste naar de apotheek. Doe mij maar 15 gram gemalen tijgerpiemol en doe er ook wat neushoornhoorn bij…..dat hebben we niet meneer.
Wat ze wel hadden was een beetje teleurstellend en leek verdacht veel op wat wij ook hebben. De verpakkingen zijn in het Koreaans dus wat mij betreft valt het nog steeds onze oosterse geneeskunde. Het helpt in ieder geval wel.
We zijn er weer klaar voor!
Dat rondje begon zoals gepland met het uitproberen van verschillende etenswaren bij de straattentjes. Kip op een spies, gebakken Nutellavis en vooral het eibroodje was erg lekker.
Me toch laten verleiden tot de verschillende winkels met snuisterijen en onder het motto van souveniertjes lichtelijk los gegaan op charms voor Crocs.
Ik had al een paar dagen last van een linkeroor wat dicht zat, af en toe een droog hoestje en vannacht kwam daar een hoofdpijn bij. Dus vanmorgen als eerste naar de apotheek. Doe mij maar 15 gram gemalen tijgerpiemol en doe er ook wat neushoornhoorn bij…..dat hebben we niet meneer.
Wat ze wel hadden was een beetje teleurstellend en leek verdacht veel op wat wij ook hebben. De verpakkingen zijn in het Koreaans dus wat mij betreft valt het nog steeds onze oosterse geneeskunde. Het helpt in ieder geval wel.
We zijn er weer klaar voor!
Gesloten Deuren (닫힌 문)
Jun 10, 2024
Asia/Seoul
31°C clear-day
31°C clear-day
Op maandag is bijna alles in Seoul dicht blijkt nu. Zelfs de grote warenhuizen en het tentenkamp bovenop het hotel. Ik heb een lijstje in notes op mijn telefoon met dingen om te bekijken en daar staat ergens onderaan Lotte World. Dat is een soort pretpark binnen, maar is wel 45 minuten met de metro. Maar je moet toch wat dus dan daar maar heen.
Bij aankomst is het meer een soort pretpark in een mall. Ze hebben ook een ijsbaan. Even goed om me heen gekeken, vooral kleine kinderen. Hmm.. even naar binnen gluren 👀. Dit is niet wat ik had verwacht en besluit om niet een half uur in de rij te gaan staan voor een kaartje. Wat is er nog meer open op maandag.
Mangwon Market kan ik wel gaan kijken. Weer even met de metro en alvast maar een zakje gebakken vlavisjes gehaald voor onderweg.
De markt is gelukkig in volle gang. Erg veel te zien met allerlei etenswaren die ik voor het eerst zie. Ook een aantal die ik wel ken en een paar die willen ontsnappen uit Korea.
Uiteindelijk weer in Myeongdong beland. Daar is het meeste wel open. Rest van de middag daar rondgekeken en ken de buurt ondertussen uit mijn hoofd. Vanavond maar eens kijken of er een terrasje of parkje te vinden is om wat te drinken.
Bij aankomst is het meer een soort pretpark in een mall. Ze hebben ook een ijsbaan. Even goed om me heen gekeken, vooral kleine kinderen. Hmm.. even naar binnen gluren 👀. Dit is niet wat ik had verwacht en besluit om niet een half uur in de rij te gaan staan voor een kaartje. Wat is er nog meer open op maandag.
Mangwon Market kan ik wel gaan kijken. Weer even met de metro en alvast maar een zakje gebakken vlavisjes gehaald voor onderweg.
De markt is gelukkig in volle gang. Erg veel te zien met allerlei etenswaren die ik voor het eerst zie. Ook een aantal die ik wel ken en een paar die willen ontsnappen uit Korea.
Uiteindelijk weer in Myeongdong beland. Daar is het meeste wel open. Rest van de middag daar rondgekeken en ken de buurt ondertussen uit mijn hoofd. Vanavond maar eens kijken of er een terrasje of parkje te vinden is om wat te drinken.
Gamaksan Hangbrug (감악산 출렁다리)
Jun 11, 2024
Asia/Seoul
30°C partly-cloudy-day
30°C partly-cloudy-day
Vandaag een dagje met de bus op pad. Die vertrekt om 07:00 dus op tijd opstaan.
Eerste stop berg Gamaksan. Daar hangt, zoals ze meestal doen, een hangbrug. Daardoor de meest luie soort brug die er bestaat als je het mij vraagt maar niet minder indrukwekkend. Honderdvijftig meter wiebel wiebel op vijftig meter boven de vallei en je bent aan de overkant. Als het mis gaat ben je sneller, maar niet aan de overkant en ook niet eerder thuis vrees ik.
Even doorlopen door een vallei en weer omhoog en je komt bij een watervalletje. Alles bij elkaar meteen weer de benen op spanning en de longen wakker geschrokken.
We zitten op een kilometer of tien van Noord-Korea 🇰🇵. Aan de oude bunkers op de berg is nog te zien dat er hier in de jaren vijftig door de Engelsen hard is gevochten tegen het Chinese leger. Daarmee hebben ze met succes Seoul beschermd tegen een mogelijke invasie. Straks gaan we door naar de DMZ, maar daarvoor moeten we eerst toegang aanvragen met ons paspoort.
Eerste stop berg Gamaksan. Daar hangt, zoals ze meestal doen, een hangbrug. Daardoor de meest luie soort brug die er bestaat als je het mij vraagt maar niet minder indrukwekkend. Honderdvijftig meter wiebel wiebel op vijftig meter boven de vallei en je bent aan de overkant. Als het mis gaat ben je sneller, maar niet aan de overkant en ook niet eerder thuis vrees ik.
Even doorlopen door een vallei en weer omhoog en je komt bij een watervalletje. Alles bij elkaar meteen weer de benen op spanning en de longen wakker geschrokken.
We zitten op een kilometer of tien van Noord-Korea 🇰🇵. Aan de oude bunkers op de berg is nog te zien dat er hier in de jaren vijftig door de Engelsen hard is gevochten tegen het Chinese leger. Daarmee hebben ze met succes Seoul beschermd tegen een mogelijke invasie. Straks gaan we door naar de DMZ, maar daarvoor moeten we eerst toegang aanvragen met ons paspoort.
Imjingak (임진각)
Jun 11, 2024
Asia/Seoul
30°C partly-cloudy-day
30°C partly-cloudy-day
Voor de tweede Wereldoorlog was Korea in 1905 gekoloniseerd door Japan. Het was onder andere ook bekend onder de naam Chosŏn.
Na de tweede Wereldoorlog werd Korea onafhankelijk maar verdeeld op de 38e breedtegraad.
Net zoals bijvoorbeeld Duitsland na de oorlog werd opgedeeld. Het is alleen de vraag waarom Korea en niet Japan werd opgedeeld?
Toen de Koreaanse oorlog uitbrak omdat Kim Il Sung, gesteund door Stalin, wenste te regeren over het gehele Koreaanse schiereiland was Zuid-Korea hier niet op voorbereid. Binnen een aantal dagen had het Noord-Koreaanse leger het grootste deel van Korea bezet.
Het duurde drie maanden voor de nog relatief jonge Verenigde Naties om een troepenmacht te verzamelen samengesteld uit 22 landen. Onder leiding van generaal Douglas A. MacArthur wordt er een luchtlanding uitgevoerd in Incheon en al snel is Seoul veroverd en breekt men door tot Pyonjang. China die nu atoommacht USA liever niet aan hun grens zien besluit in de oorlog te stappen en het conflict gaat een nieuwe fase in.
De VN troepen worden door het 300.000 sterke Chinees Communistische leger snel teruggedrongen tot de 38e breedtegraad waar men stand houd. In de volgende jaren wordt er hard gestreden om elke vierkante meter en berg wat resulteert in de kronkelende grens die we nu kennen.
Imingjak is het meest noordelijke puntje van Zuid-Korea. Hier moeten we ook onze toegang aanvragen voor toegang tot de DMZ. Er staan hier verschillende monumenten, gedenktekens en herinneringen aan het verleden. Maar ook de nog steeds lopende zaak van de troostmeisjes heeft hier een monument. Één voor het zuiden en er staat er één klaar voor het noorden. Dat is voor na de hereniging.
In schril contrast staat hier letterlijk een kermis tegenover de monumenten en gedenktekens. Dat zal wel de prijs zijn van kapitalisme. Want vrijheid is niet gratis. In het noorden hebben ze iets van 38.000 standbeelden van de gevreesde leiders met, kunnen we met grote zekerheid wel aannemen, geen kermis in de buurt. Dus dan liever dit.
Heb hier ook net toestemming gekregen voor toegang tot de DMZ. Zag hier ook een nationaal gedenkteken voor ontvoerden. Dus maar snel even Noord-Koreaans geld gehaald, want je weet maar nooit.
Na de tweede Wereldoorlog werd Korea onafhankelijk maar verdeeld op de 38e breedtegraad.
Net zoals bijvoorbeeld Duitsland na de oorlog werd opgedeeld. Het is alleen de vraag waarom Korea en niet Japan werd opgedeeld?
Toen de Koreaanse oorlog uitbrak omdat Kim Il Sung, gesteund door Stalin, wenste te regeren over het gehele Koreaanse schiereiland was Zuid-Korea hier niet op voorbereid. Binnen een aantal dagen had het Noord-Koreaanse leger het grootste deel van Korea bezet.
Het duurde drie maanden voor de nog relatief jonge Verenigde Naties om een troepenmacht te verzamelen samengesteld uit 22 landen. Onder leiding van generaal Douglas A. MacArthur wordt er een luchtlanding uitgevoerd in Incheon en al snel is Seoul veroverd en breekt men door tot Pyonjang. China die nu atoommacht USA liever niet aan hun grens zien besluit in de oorlog te stappen en het conflict gaat een nieuwe fase in.
De VN troepen worden door het 300.000 sterke Chinees Communistische leger snel teruggedrongen tot de 38e breedtegraad waar men stand houd. In de volgende jaren wordt er hard gestreden om elke vierkante meter en berg wat resulteert in de kronkelende grens die we nu kennen.
Imingjak is het meest noordelijke puntje van Zuid-Korea. Hier moeten we ook onze toegang aanvragen voor toegang tot de DMZ. Er staan hier verschillende monumenten, gedenktekens en herinneringen aan het verleden. Maar ook de nog steeds lopende zaak van de troostmeisjes heeft hier een monument. Één voor het zuiden en er staat er één klaar voor het noorden. Dat is voor na de hereniging.
In schril contrast staat hier letterlijk een kermis tegenover de monumenten en gedenktekens. Dat zal wel de prijs zijn van kapitalisme. Want vrijheid is niet gratis. In het noorden hebben ze iets van 38.000 standbeelden van de gevreesde leiders met, kunnen we met grote zekerheid wel aannemen, geen kermis in de buurt. Dus dan liever dit.
Heb hier ook net toestemming gekregen voor toegang tot de DMZ. Zag hier ook een nationaal gedenkteken voor ontvoerden. Dus maar snel even Noord-Koreaans geld gehaald, want je weet maar nooit.
DMZ (한반도 비무장 지대)
Jun 11, 2024
Asia/Seoul
29°C partly-cloudy-day
29°C partly-cloudy-day
Nadat je toegang tot de DMZ is goedgekeurd volgt er nog steeds een paspoort controle bij het ingaan en ook weer bij vertrek. In ons geval door soldaten die de bus inkomen.
Buiten de bus staat de korporaal met nog wat achter de hand, dus je kunt geen kant op.
Liep allemaal gelukkig voorspoedig en dan op naar de eerste stop in de DMZ.
Helaas mag er niet veel gefotografeerd of gefilmd worden. Vooral niet in de buurt van militaire objecten. Dus erg uitkijken want er staat drie jaar gevangenisstraf op overtredingen.
De eerste stop is de derde tunnel. Één van vier bekende tunnels en deze is gevonden in oktober 1978. Moon Young, onze gids, grapte dat Zuid-Korea de communistische tunnel heeft gekapitaliseerd.
Nu zul je denken, ja lekker belangrijk. Een tunnel van twee meter diameter daar win je geen oorlog mee. Maar een tunnel als deze heeft een capaciteit van 30.000 manschappen per uur. En kan zelfs door artillerie-eenheden worden gebruikt.
Daarmee was een stad als Seoul op veertig kilometer afstand binnen twee dagen ingenomen.
Alle spullen moesten in een kluisje. Telefoon, paspoort, camera, alles. Enige wat mee mocht waren sokken en schoenen, broek, shirt, flesje water en mijn onderbroek. Maar goed dat ik geen rode ☭ aan had vandaag.
Die tunnel lag in ieder geval op iets van 75 meter diepte. Een lange gang van 325 meter leid er naartoe en gaat van begin tot einde met 20% steil omlaag. Dan begint de tunnel pas echt en is het daarna steeds de verplichte veiligheidshelm stoten tegen het plafond. Zelfs met mijn bijna 1m64 moest ik een beetje voorover half door de knieën als een orang oetang lopen. Je weet wel, zo met je armen onhandig voor je buik zwaaiend. En daarna het hele stuk weer terug en nog erger de gang weer omhoog. Drie hartverzakkingen verder kwamen we hevig bezweet 🥵 de tunnel weer uit. Geen foto’s mogen maken en op naar de souvenierswinkel en de bus om in de airco verder af te sterven.
Tweede stop vandaag is Dora Observatiepost. Nergens het getekende Zuid-Amerikaanse meisje kunnen ontdekken dus zal wel niets met haar te maken hebben.
Er hing vandaag een soort van mist wat luchtvervuiling of smog blijkt te zijn. Afkomstig van industrie uit China zegt men.
Ondanks het vermindert zicht toch de nodige Intel verzameld voor de eventuele debriefing later. Was even behelpen met de iPhone tegen de waarnemingskijker maar een beetje oud-militair zeurt niet. We zijn ‘veul erger’ gewend. In mijn tijd maakten we nog verrekijkers door cirkels van je wijsvingers en je duimen te maken. En dan daar doorheen kijken.
Dat was dan vooral om te voorkomen dat je na gebruik van de groepsverrekijker twee ronde cirkels schoensmeer rond je ogen had maar toch.
Na de laatste stop in Unification Village verlaten we na een uur of drie de DMZ weer terug naar Seoul. Nog wat illegale kiekjes geschoten. Ook van de laatste grenspost met het noorden. Al met al een dag welbesteed.
Oh, en de upload van de filmpjes in PolarSteps is gelukt. Die zouden er nu vanaf 9 juni bij moeten staan 😎
Buiten de bus staat de korporaal met nog wat achter de hand, dus je kunt geen kant op.
Liep allemaal gelukkig voorspoedig en dan op naar de eerste stop in de DMZ.
Helaas mag er niet veel gefotografeerd of gefilmd worden. Vooral niet in de buurt van militaire objecten. Dus erg uitkijken want er staat drie jaar gevangenisstraf op overtredingen.
De eerste stop is de derde tunnel. Één van vier bekende tunnels en deze is gevonden in oktober 1978. Moon Young, onze gids, grapte dat Zuid-Korea de communistische tunnel heeft gekapitaliseerd.
Nu zul je denken, ja lekker belangrijk. Een tunnel van twee meter diameter daar win je geen oorlog mee. Maar een tunnel als deze heeft een capaciteit van 30.000 manschappen per uur. En kan zelfs door artillerie-eenheden worden gebruikt.
Daarmee was een stad als Seoul op veertig kilometer afstand binnen twee dagen ingenomen.
Alle spullen moesten in een kluisje. Telefoon, paspoort, camera, alles. Enige wat mee mocht waren sokken en schoenen, broek, shirt, flesje water en mijn onderbroek. Maar goed dat ik geen rode ☭ aan had vandaag.
Die tunnel lag in ieder geval op iets van 75 meter diepte. Een lange gang van 325 meter leid er naartoe en gaat van begin tot einde met 20% steil omlaag. Dan begint de tunnel pas echt en is het daarna steeds de verplichte veiligheidshelm stoten tegen het plafond. Zelfs met mijn bijna 1m64 moest ik een beetje voorover half door de knieën als een orang oetang lopen. Je weet wel, zo met je armen onhandig voor je buik zwaaiend. En daarna het hele stuk weer terug en nog erger de gang weer omhoog. Drie hartverzakkingen verder kwamen we hevig bezweet 🥵 de tunnel weer uit. Geen foto’s mogen maken en op naar de souvenierswinkel en de bus om in de airco verder af te sterven.
Tweede stop vandaag is Dora Observatiepost. Nergens het getekende Zuid-Amerikaanse meisje kunnen ontdekken dus zal wel niets met haar te maken hebben.
Er hing vandaag een soort van mist wat luchtvervuiling of smog blijkt te zijn. Afkomstig van industrie uit China zegt men.
Ondanks het vermindert zicht toch de nodige Intel verzameld voor de eventuele debriefing later. Was even behelpen met de iPhone tegen de waarnemingskijker maar een beetje oud-militair zeurt niet. We zijn ‘veul erger’ gewend. In mijn tijd maakten we nog verrekijkers door cirkels van je wijsvingers en je duimen te maken. En dan daar doorheen kijken.
Dat was dan vooral om te voorkomen dat je na gebruik van de groepsverrekijker twee ronde cirkels schoensmeer rond je ogen had maar toch.
Na de laatste stop in Unification Village verlaten we na een uur of drie de DMZ weer terug naar Seoul. Nog wat illegale kiekjes geschoten. Ook van de laatste grenspost met het noorden. Al met al een dag welbesteed.
Oh, en de upload van de filmpjes in PolarSteps is gelukt. Die zouden er nu vanaf 9 juni bij moeten staan 😎
Aardbevingsalarm als backup wekker (지진 경보)
Jun 11, 2024
Asia/Seoul
32°C partly-cloudy-day
32°C partly-cloudy-day
Stel dat je wekker niet is afgegaan. Of je hebt ondertussen zes keer op snooze gedrukt. Dan is er nog altijd de backup in de vorm van een aardbevingsalarm.
Nu dacht ik lichtelijk iets te voelen hier op de zevende verdieping. Maar aangezien het epicentrum ergens een paar honderd kilometer hier vandaan is in Buan-gun zal het wel die Amerikaanse dame in de kamer hiernaast zijn geweest.
Die snurkt in ieder geval met het volume van een kettingzaag met een gat in de uitlaat, dus ik acht haar ook tot het nabootsen van een lichte aardbeving in staat.
Nu dacht ik lichtelijk iets te voelen hier op de zevende verdieping. Maar aangezien het epicentrum ergens een paar honderd kilometer hier vandaan is in Buan-gun zal het wel die Amerikaanse dame in de kamer hiernaast zijn geweest.
Die snurkt in ieder geval met het volume van een kettingzaag met een gat in de uitlaat, dus ik acht haar ook tot het nabootsen van een lichte aardbeving in staat.
Kimchi (김치)
Jun 11, 2024
Asia/Seoul
32°C partly-cloudy-day
32°C partly-cloudy-day
Als er één Koreaans gerecht echt bekend is dan is het wel kimchi. Eigenlijk een bijgerecht bestaande uit gefermenteerde groenten.
Maar ik zie het hier ook overal als ingrediënt voor verschillende andere gerechten.
Bijvoorbeeld gebakken kimchirijst en ik zag het al een paar keer in een soort roll.
Dat moeten we proberen dus en hadden we met al dat klimmen bij de DMZ wel verdiend.
En ik ben in één hap om. Wat is dat lekker zeg.
Maar ik zie het hier ook overal als ingrediënt voor verschillende andere gerechten.
Bijvoorbeeld gebakken kimchirijst en ik zag het al een paar keer in een soort roll.
Dat moeten we proberen dus en hadden we met al dat klimmen bij de DMZ wel verdiend.
En ik ben in één hap om. Wat is dat lekker zeg.
HiKR Ground (하이커 그라운드)
Jun 12, 2024
Asia/Seoul
30°C partly-cloudy-day
30°C partly-cloudy-day
HiKR is een soort…ja wat is het eigenlijk?
Beste omschrijving is denk ik een soort selfie plek gebaseerd op K-pop.
Ik had alleen pech, deze hele maand is vrijwel het hele gebouw in gebruik voor League of Legends. Dat is een online spel maar ik ken het verder niet want daar ben ik dan weer niet hip genoeg voor.
Toch wat selfies kunnen schieten hier en daar en stond dus best snel weer buiten. Stukje gelopen naar Namsangol Hanok Village. Even de gebouwen bewonderd met het traditionele Koreaanse kunstgras en daarna rustig door het omliggende park gewandeld.
Beste omschrijving is denk ik een soort selfie plek gebaseerd op K-pop.
Ik had alleen pech, deze hele maand is vrijwel het hele gebouw in gebruik voor League of Legends. Dat is een online spel maar ik ken het verder niet want daar ben ik dan weer niet hip genoeg voor.
Toch wat selfies kunnen schieten hier en daar en stond dus best snel weer buiten. Stukje gelopen naar Namsangol Hanok Village. Even de gebouwen bewonderd met het traditionele Koreaanse kunstgras en daarna rustig door het omliggende park gewandeld.
Koreaanse Barbecue (고기구이)
Jun 12, 2024
Asia/Seoul
30°C partly-cloudy-day
30°C partly-cloudy-day
Ik begin wel een beetje trek te krijgen en had hier één ding nog niet geprobeerd. Koreaanse BBQ. En dat is dus binnen, waar het hoort. Niets geen gedoe met buiten staan, regen ja nee? Plastic bordjes die doorbuigen bij het snijden. Flutinstecten overal. Ik heb een hekel aan buiten eten.
Preventief maar een schort voorgedaan en laat het schroeifeest maar beginnen. Vlees was lekker mals, wel veel te veel natuurlijk. Dus de rest van het jaar geen vlees meer, ik zit aan de taks. Zal straks wel moe zijn van die berg die ik heb weggewerkt en hopen dat de ‘meat sweats’ uitblijven.
Was wel even wennen die Koreaanse eetstokjes. Die zijn niet rond maar meer een afgeronde rechthoek en gemaakt van metaal. Dat voelt dus een beetje raar. Straks even naar het hotel voor een schoon shirt. Je bent wat je eet. En kijken of we de planning voor de laatste avond rond krijgen.
Preventief maar een schort voorgedaan en laat het schroeifeest maar beginnen. Vlees was lekker mals, wel veel te veel natuurlijk. Dus de rest van het jaar geen vlees meer, ik zit aan de taks. Zal straks wel moe zijn van die berg die ik heb weggewerkt en hopen dat de ‘meat sweats’ uitblijven.
Was wel even wennen die Koreaanse eetstokjes. Die zijn niet rond maar meer een afgeronde rechthoek en gemaakt van metaal. Dat voelt dus een beetje raar. Straks even naar het hotel voor een schoon shirt. Je bent wat je eet. En kijken of we de planning voor de laatste avond rond krijgen.
Jamsil Baseball Stadium (잠실 야구장)
Jun 12, 2024
Asia/Seoul
30°C clear-day
30°C clear-day
In de reeks met bezoeken aan honkbalwedstrijden kon Korea natuurlijk niet worden overgeslagen.
Jamsil Baseball Stadium is het thuisstadion van zowel de LG Twins als de Doosan Bears. Vandaag spelen de Bears thuis maar online een kaartje kopen bleek virtueel onmogelijk.
Dan maar op de bonnefooi naar het stadion en daar blijkt het supersimpel te zijn. Spreken prima Engels dus mijn voorbereide vertaling voor “één kaartje outfield” was niet nodig.
Bezoekende fans zitten links dus dan ga ik bij de thuisploeg rechts zitten.
Volkslied nemen ze hier net zo serieus als de Amerikanen en het stadion loopt langzaam vol. Geen toeters en fanfare maar dat maken de Koreaanse supporters ruimschoots goed met hun stemvolume.
Beide partijen hebben hun eigen cheerleaders mee, maar de ‘orange army’ van de tegenpartij mist wel de trommelindiaan en de man in het oranje leeuwenpak.
Spannende wedstrijd waarbij de thuisploeg een achterstand weet weg te werken maar helaas. De Eagles weten in de negende inning te scoren. De Bears niet meer dus er komt geen verlenging.
Daarmee breng ik dus geen geluk meer en is ook die nieuwverworven droom om mezelf als gelukbrengende mascotte te verhuren aan de honkbalteams in Azië geëindigd in een zwanenzang.
Dan maar terug naar Nederland morgenavond.
Jamsil Baseball Stadium is het thuisstadion van zowel de LG Twins als de Doosan Bears. Vandaag spelen de Bears thuis maar online een kaartje kopen bleek virtueel onmogelijk.
Dan maar op de bonnefooi naar het stadion en daar blijkt het supersimpel te zijn. Spreken prima Engels dus mijn voorbereide vertaling voor “één kaartje outfield” was niet nodig.
Bezoekende fans zitten links dus dan ga ik bij de thuisploeg rechts zitten.
Volkslied nemen ze hier net zo serieus als de Amerikanen en het stadion loopt langzaam vol. Geen toeters en fanfare maar dat maken de Koreaanse supporters ruimschoots goed met hun stemvolume.
Beide partijen hebben hun eigen cheerleaders mee, maar de ‘orange army’ van de tegenpartij mist wel de trommelindiaan en de man in het oranje leeuwenpak.
Spannende wedstrijd waarbij de thuisploeg een achterstand weet weg te werken maar helaas. De Eagles weten in de negende inning te scoren. De Bears niet meer dus er komt geen verlenging.
Daarmee breng ik dus geen geluk meer en is ook die nieuwverworven droom om mezelf als gelukbrengende mascotte te verhuren aan de honkbalteams in Azië geëindigd in een zwanenzang.
Dan maar terug naar Nederland morgenavond.
Dieren Gluren (동물 엿보기)
Jun 13, 2024
Asia/Seoul
31°C clear-day
31°C clear-day
Vanmorgen om 10:40 uitgechecked uit het hotel maar ik vlieg pas om 23:05 vanavond.
Ik heb dus nog deze hele dag in Seoul.
Onderweg in het metrostation een t-paykaart gevonden op de grond en die kan ik uitlezen met een app om mijn telefoon. Was onlangs opgeladen met 50.000 won en er stond nog ruim 43.000 op. Dus dat kunnen we vandaag mooi uitgeven.
Rugzak gedumpt in een kluisje op het station. Dat is het voordeel van een rugzak. Die prop je gewoon in plekken waar het niet past. Doe dat maar eens met een rolkoffertje.
Door naar de dierentuin. En we gaan niet zoveel lopen. Het is namelijk bloedverziekend heet vandaag. Uit de metro gestapt en de dierentuin is best nog een eind lopen.
Dat lossen we op door de olifantentrein te pakken.
Toegang voor de hele dierentuin is erg goedkoop met 5000 won. Alleen ligt de dierentuin half tegen een berg op. Is wel geasfalteerd maar toch. Dan maar weer berggeiten naar boven en daar aangekomen blijkt er een busje rondjes te rijden. Die had ik natuurlijk niet gezien en de chauffeur staat me een beetje aan te kijken van: “Gast…ben je wel lekker? I have one job!”
Ik heb vandaag zowat de hele dierentuin voor mezelf. Er lopen meer dierencipiers rond dan gasten. Een beetje hetzelfde gevoel als een Noord-Koreaanse leider die naar de dierentuin gaat of Michael Jackson in zijn privédierentuin. Beide alleen niet echt goed gezelschap om je in te bevinden maar toch.
Deze dierentuin is ecologisch. En ik begrijp daarvan dat de dieren dus zelf bepalen wat ze doen. Wel werken of niet, wel een performance of niet. Het valt wel op dat het altijd weer dezelfde dieren zijn die dan hun eigen plan trekken en de kantjes ervan aflopen. De katachtigen bijvoorbeeld die massaal een snipperdag hadden genomen. Maar vlak de vogels ook niet uit. Vele waren vandaag gevlogen.
Echte dieren waar je op kunt bouwen zijn dan altijd weer de olifant, nijlpaard en neushoorn want die kunnen wel tegen een stootje.
Ecologisch betekend ook dat je de dolfijnen in het dolfinarium vrijlaat. Dat de echte reden de gestegen prijs van visproducten is tijdens COVID-19 praat niemand over maar goed.
Uit de gedenktekens die zijn geplaatst voor de dolfijnen maak ik op dat het in open zee dumpen van de dolfijnen helaas niet zo goed is afgelopen voor ze.
Bij gebrek aan vertaling is dat in ieder geval mijn versie.
Erg fijne aantal paar uren gehad zonder het gejank en geschreeuw van kinderen 👍
Daarna terug naar rugzak. Die zat nog steeds in het kluisje gepropt en door naar het vliegveld. Next stop Amsterdam.
Ik heb dus nog deze hele dag in Seoul.
Onderweg in het metrostation een t-paykaart gevonden op de grond en die kan ik uitlezen met een app om mijn telefoon. Was onlangs opgeladen met 50.000 won en er stond nog ruim 43.000 op. Dus dat kunnen we vandaag mooi uitgeven.
Rugzak gedumpt in een kluisje op het station. Dat is het voordeel van een rugzak. Die prop je gewoon in plekken waar het niet past. Doe dat maar eens met een rolkoffertje.
Door naar de dierentuin. En we gaan niet zoveel lopen. Het is namelijk bloedverziekend heet vandaag. Uit de metro gestapt en de dierentuin is best nog een eind lopen.
Dat lossen we op door de olifantentrein te pakken.
Toegang voor de hele dierentuin is erg goedkoop met 5000 won. Alleen ligt de dierentuin half tegen een berg op. Is wel geasfalteerd maar toch. Dan maar weer berggeiten naar boven en daar aangekomen blijkt er een busje rondjes te rijden. Die had ik natuurlijk niet gezien en de chauffeur staat me een beetje aan te kijken van: “Gast…ben je wel lekker? I have one job!”
Ik heb vandaag zowat de hele dierentuin voor mezelf. Er lopen meer dierencipiers rond dan gasten. Een beetje hetzelfde gevoel als een Noord-Koreaanse leider die naar de dierentuin gaat of Michael Jackson in zijn privédierentuin. Beide alleen niet echt goed gezelschap om je in te bevinden maar toch.
Deze dierentuin is ecologisch. En ik begrijp daarvan dat de dieren dus zelf bepalen wat ze doen. Wel werken of niet, wel een performance of niet. Het valt wel op dat het altijd weer dezelfde dieren zijn die dan hun eigen plan trekken en de kantjes ervan aflopen. De katachtigen bijvoorbeeld die massaal een snipperdag hadden genomen. Maar vlak de vogels ook niet uit. Vele waren vandaag gevlogen.
Echte dieren waar je op kunt bouwen zijn dan altijd weer de olifant, nijlpaard en neushoorn want die kunnen wel tegen een stootje.
Ecologisch betekend ook dat je de dolfijnen in het dolfinarium vrijlaat. Dat de echte reden de gestegen prijs van visproducten is tijdens COVID-19 praat niemand over maar goed.
Uit de gedenktekens die zijn geplaatst voor de dolfijnen maak ik op dat het in open zee dumpen van de dolfijnen helaas niet zo goed is afgelopen voor ze.
Bij gebrek aan vertaling is dat in ieder geval mijn versie.
Erg fijne aantal paar uren gehad zonder het gejank en geschreeuw van kinderen 👍
Daarna terug naar rugzak. Die zat nog steeds in het kluisje gepropt en door naar het vliegveld. Next stop Amsterdam.
Schiphol (쉬폴)
Jun 14, 2024
Europe/Amsterdam
17°C rain
17°C rain
De rit naar het vliegveld verliep op zich prima. Wel bijna een uur moeten staan maar straks wordt dat ruimschoots gecompenseerd door dertien uur zitten.
Inchecken had ik online al gedaan en vreemd genoeg mocht rugzak hier wel met de band mee. Dezelfde machine als op Schiphol en hier is hij geen special luggage. Nou ja, rugzak vond het prima en vertrok met twee riempjes in de lucht onder luid gejuich de band op.
Heel veel keuze in eten was er op het vliegveld helaas niet meer na de security-check, dus dan maar alvast acclimatiseren met een hamburger. Wel van goede kwaliteit gelukkig. Moest meteen denken een een stelletje die ergens in Tokyo een McDonals uit kwam lopen en tegen elkaar zeiden: Finally, Some real food 🫢😂.
Uur later vertrokken door file in de lucht boven China en erg turbulente vlucht gehad. Onze Boeing 777 ging meters op- en heen en weer. Ik zat helemaal achteraan in het vliegtuig en daar voelt het nog heftiger dan dat het daadwerkelijk is.
Eten moest zelfs worden uitgesteld. Er vloog van alles door de cabine. Drinken, iPhones, kleine kinderen, maar ik heb daar nooit zo’n last van gelukkig. Best nog een tijdje kunnen slapen ook.
Op Schiphol gelukkig weer herenigd met rugzak en nu eens kijken hoe we de belachelijke prijs voor een enkele treinreis Eindhoven CS kunnen ophoesten. Ik ben met rugzak nog aan het debatteren over het verkopen van een nier of onszelf verkopen achter het station.
Inchecken had ik online al gedaan en vreemd genoeg mocht rugzak hier wel met de band mee. Dezelfde machine als op Schiphol en hier is hij geen special luggage. Nou ja, rugzak vond het prima en vertrok met twee riempjes in de lucht onder luid gejuich de band op.
Heel veel keuze in eten was er op het vliegveld helaas niet meer na de security-check, dus dan maar alvast acclimatiseren met een hamburger. Wel van goede kwaliteit gelukkig. Moest meteen denken een een stelletje die ergens in Tokyo een McDonals uit kwam lopen en tegen elkaar zeiden: Finally, Some real food 🫢😂.
Uur later vertrokken door file in de lucht boven China en erg turbulente vlucht gehad. Onze Boeing 777 ging meters op- en heen en weer. Ik zat helemaal achteraan in het vliegtuig en daar voelt het nog heftiger dan dat het daadwerkelijk is.
Eten moest zelfs worden uitgesteld. Er vloog van alles door de cabine. Drinken, iPhones, kleine kinderen, maar ik heb daar nooit zo’n last van gelukkig. Best nog een tijdje kunnen slapen ook.
Op Schiphol gelukkig weer herenigd met rugzak en nu eens kijken hoe we de belachelijke prijs voor een enkele treinreis Eindhoven CS kunnen ophoesten. Ik ben met rugzak nog aan het debatteren over het verkopen van een nier of onszelf verkopen achter het station.
